Sakramento ng Kumpisal
Nakilala natin ang salitang kumpisal bilang isang sakramento ng Simbahan pero sa pangkalahatang kahulugan, ito ay tumutukoy sa pag-amin, pagtatapat, o pagsasabi ng saloobin. Ang sakramento ay tinawag na kumpisal dahil ang pinakamahalagang bahagi nito ay ang pagtatapat ng kasalanan at pagtanggap ng kapatawaran. Pero bakit nga ba kailangang sa pari tayo magkumpisal at humingi ng tawad samantalang sa Diyos tayo nagkasala? Kung susuriin nating mabuti, halos lahat ng mga kasalanan natin ay laban sa ating kapwa at sa sarili: panghuhusga, pakikipag-away, pagsisinungaling, pagnanakaw, pagpatay, pagsasalita ng masakit sa ibang tao. Sa ating sarili, tayo ay nagkakasala sa pamamagitan ng pagkainggit, kawalan ng kasiyahan, pagwasak sa sariling pangalan, karumihan, pagsira sa katawan, at marami pang iba. Bagamat lahat ng ito ay kasalanan sa Diyos, pag-atake din ito sa kapwa at sa sarili. Kung may 50 tao kang nakaaway sa iba’t-ibang lugar, isa-isa mo ba silang pupuntahan para humingi ng tawad? Patatawarin ka ba nilang lahat kung sakali? Kung hindi ka nila patawarin, matatahimik ba ang kalooban mo? Hindi nangangahulugan na malaya ka na sa obligasyong humingi ng tawad kapag napatawad ka na ng Diyos, pero isang katotohanan din na kung totoong tinanggap mo ang kapatawaran ng Diyos, makakapag-umpisa ka na ulit ng panibagong buhay na walang hila-hilang sama ng loob.
Ang pagkukumpisal sa pamamagitan ng isang pari ay pagkakaroon ng “nakikitang” tagapagkasundo sa pag-itan ng iyong sarili, ng Diyos, at ng mga taong napagkasalahan mo. Kung posible man na magawa mong puntahan ang 50 mong kaaway pero hindi ka naman nila pinatawad, makakasiguro ka pa rin na pinatawad ka na ng Diyos basta totoo ang iyong pagsisisi. Lahat ng kasalanan ay laban sa Diyos, kaya kung ano man ang pinatawad o hindi pinatawad sa atin ng ating kapwa, higit pa ring mas mahalaga na malaman natin kung pinatawad tayo ng Diyos o hindi. Ang katotohanan at ang pag-aakala ay magkaiba. Maari mong akalaing abswelto ka na pero hindi ibig sabihin ay ganun na nga! Sinabi ni Jesus sa mga apostol, ang patawarin ninyo ay pinatawad na nga at ang hindi ninyo patawarin ay hindi nga pinatawad. Nangangahulugan na may mga kasalanang hindi basta pinatatawad, at nangangahulugan din na may karapatan ang mga apostol na magpatawad o hindi magpatawad. Ang kapangyarihang ito ang ipinasa ng mga apostol sa matatanda ng Iglesya (Simbahan) at patuloy na ipinapasa sa pamamagitan ng Orden. Ang salitang “matatanda” dito ay hindi tumutukoy sa edad kundi sa katungkulan. Sila ang mga tinatawag natin ngayong “obispo”. Inatasan silang ipagpatuloy ang gawain ng mga apostol at kasama dito ang pagpapatawad ng mga kasalanan. Sa pamamagitan nila, magiging panatag ang loob ng mga mananampalataya na tinanggap nila ang kapatawaran ng Diyos sa mga nagawa nilang kasalanan. Totoong nahugasan na tayo mula sa kasalanan noong tayo ay bininyagan, pero hindi nangangahulugan na hindi na tayo nagkakasala. Hindi “immunity” ang binyag laban sa kasalanan o kaya nama’y lisensya para magkasala. Ito ay sakramento ng pagtanggap sa atin ng Simbahan bilang mga anak niya at bahagi ng Katawan ni Cristo.
Ang sakramento ng Kumpisal o pagbabalik-loob ay itinatag ni Jesus bilang daanan ng biyaya ng kapatawaran, at ng biyayang nagpapalakas sa Cristiano upang lumayo sa tukso at tumanggi sa pagkakasala.
A Catholic's Blog 
Jholand said,
August 31, 2009 at 1:24 pm
Gusto ko pong mangumpisal. Pero sa tagal ko na pong hindi nangungumpisal, hindi ko na po alam kung ano ang mga proseso at kung kelan po pwedeng mangumpisal sa simbahan. Saka ayos lang po ba kung ililista ko po yung mga kasalanan ko, at basahin po habang nangungumpisal? Gusto ko pong gawin ito, para makasiguro po akong masasabi ko po ang lahat ng mga kasalanan ko. Salamat po.
vanillae said,
September 12, 2009 at 8:54 am
Kahit gaano ka katagal hindi nakapagkumpisal, simple lang ang muling pag-uumpisa. Kung walang regular na oras ng kumpisal sa iyong parokya, makipag-usap ka sa parish secretary para magpa-schedule ng appointment o kaya ay itanong mo kung libre ang oras ng pari (parish priest / parochial vicar) para makapagkumpisal ka sa oras na yun. Pwede mong ilista ang mga sasabihin mo, pero syempre, ikaw pa rin ang magsasabi ng linalaman noon. Tungkol sa proseso, ang una mong gawin ay magdasal sa Espiritu Santo at huwag mo rin kalimutan humingi ng tulong sa ating Ina at Ina ni Jesus para maging matapat ang iyong pangungumpisal. Sunod ay lumapit ka sa pari, sabihing, “Basbasan mo ako Father dahil nagkasala ako.” Sabihin mo kung kailan ka huling nagkumpisal at umpisahan mong sabihin ang mga ikukumpisal mo, simula sa inaakala mong pinakamabigat. Kung natatandaan mo pa, banggitin mo kung ilang beses mo nagawa ang nasabing kasalanan. Pakinggan mong mabuti ang payo ng pari at ang ibibigay niyang gawain sa iyo. Huwag kang mahiyang magtanong kung hindi mo masyadong maintindihan. Yumuko ka o lumuhod habang ginagawad ang pagpapatawad. Magpasalamat sa pari pagkatapos at gawin agad ang ipinapagawa niya. Magpasalamat sa Diyos sa kanyang pagiging maawain at mapagpatawad. Para mas maging kumportable ka, sabihin mo sa pari sa umpisa pa lang na wala ka nang idea kung paano mangumpisal, at humingi ka ng tulong sa kanya na maalala ang mga pagkukulang mo at pagmamalabis.
archie said,
November 17, 2009 at 11:20 am
gusto ko mag kumpisal kaso nga lang po nakalimutan ko po yung dasal yun ako ay nagsisisi pwede po bang pakibigay ang buong dasal po yun salamat
vanillae said,
November 20, 2009 at 4:11 am
Hindi kailangang maging pormal masyado ang paggamit ng mga salita. Kung mas kumportable ka sa pangkasalukuyang gamit ng mga kataga, maaari mong isalin ang panalangin ito sa mas maiintindihan mong wika:
O Diyos ko, ikinalulungkot ko nang buong puso ang pagkakasala ko sa iyo. Kinasusuklaman ko ang lahat kong kasalanan dahil sa takot kong mawala sa akin ang kaharian ng langit at dahil sa takot ko sa hirap ng impiyerno, ngunit lalo pa’t ang kasalanan ay nakakasakit sa kalooban mo, Diyos na walang hanggan ang kabutihan at nararapat na ibigin nang walang katapusan. Matibay akong nagtitika na ikukumpisal ko ang aking mga kasalanan, tutuparin ang parusang hatol at sa tulong ng iyong biyaya ay magbabagong buhay. Amen.
Pinagmulan: http://www.bible.claret.org/Pandesal/2008/banner/dasal.htm#i
mitch said,
November 17, 2009 at 2:23 pm
mgndang gbi po!.. ang relihiyon q po ay katoliko.. aq po ay 20yrs. old n po, ngunit ndi p rin po aq nka2ranas mgkumpisal nais q n po itong gwin dhil sa alm kong sobra n ang aking pagkakasala, humihina po ang aking kalooban, may mga bagay po n lihim n itintago at iyon po ang nakkabigat sa aking kalooban, gusto ko pong lubusan makikilala c Cristo ngunit ndi ko po alam kong paano aq mg ccmula.. gusto ko po sna nang ilang payo mula sa inyo. salamat po!
vanillae said,
November 20, 2009 at 3:59 am
Salamat sa pagtatanong. Isang dahilan kung bakit humihina ang loob mo ay dahil sinusubukan ng Masama na sirain ang mabuti mong mga intensyon. Huwag kang matakot dahil hindi ka nag-iisa; kahit ang mga pari mismo ay nakakaranas na matakot tuwing sila naman ang umaamin ng kanilang mga kasalanan sa harap ng kapwa nila pari. Lahat tayo ay nakakaranas ng ganyan. Pero ang masisiguro ko sa iyo ay ang kapanatagan at kapayapaang makukuha mo pagkatapos ng pagpapatawad sa iyo ng Diyos. Ito ang maimumungkahi ko: sa loob ng tatlong araw ay humingi ka ng tulong sa ating Inang Maria tungkol sa intensyon mong magkumpisal. Sabihin mo sa kanya ang lahat ng nararamdaman mo tungkol dito at tungkol sa iyong sarili habang binabalikan sa isip mo ang mga kasalanang nagawa mo sa loob ng mga taong may isip ka na; at sa hulihan ng bawat pakikipag-usap ay dasalin mo ang 3 Hail Mary at 1 Glory be. Makipag-usap ka sa pari ng inyong parokya at sabihin mo ang intensyon mong magkumpisal at magpatulong ka sa kanya para gabayan ka sa gagawin mo. Inuulit ko, hindi mo kailangang matakot. Huwag mong isipin na lalapit ka sa sakramento ng kumpisal para lang maghayag ng sarili; ikaw ay lumalapit sa Diyos para sa kapayapaan ng iyong kalooban. Ipagdarasal kita.
joel santiago said,
May 23, 2010 at 5:52 pm
hinihikayat ko na pumasok ka ng kursilyo sigurado kang marami kang matutuhan ukol sa ating pananampalataya.
mitch said,
November 17, 2009 at 2:29 pm
sna po ay makasagot po kayo agd dito, may ilng mga bagay din po kc akong gusto maliwanagan tungkol sa relihiyon ntin, kung minsan sa iba’t ibng tao po n nkakasalamuha ntin iba’t ibang relihiyon e ngkakaroon po ng twist dun sa paniniwala mo, gusto ko po magkaroon ng maayos at masaganang pananampalataya, naniniwala po aq n may iisang diyos c Jesus Christ! salamat po…godbless…
vanillae said,
November 20, 2009 at 4:15 am
Para hindi ka marumihan ng mga maling paniniwala, sikapin mong magkaroon ng mga babasahing “totoong” Katoliko. Kung posible, mas mabuti kung may kopya ka ng Katesismo ng Simbahang Katoliko (Catechism of the Catholic Church). Kung may iba ka pang tanong, susubukan kong masagot.
mitch said,
November 30, 2009 at 3:56 pm
Maraming salamat po sa sagot ninyo, ngayon lang po ako ulit nagkaroon ng pagkakataon mabuksan ang site n ito, marami po kasi ngayon sa isipan kong mga tanong na di ko naman po masagot, katulad ng kung ano po ba talaga ang tamang relihiyon n dapat kaaniban, lahat na lang nagsasabi na sila po ang tama, minsan humihingi n po ako ng sign kay Papa Jesus kung ano po ba talaga, dumadating naman po kaya lang po minsan parang bangungot pabalik balik po sa isipan ko, ang relihiyong ang dating daan, na parang di ko maintindihan kung bakit nga po ba gnun, ok naman po ako dati sa religion ntin pero ngayon confuse po ako bglang ngbgo, iniisip ko naman po kung susunod ako para naman po akong nag pauto doon na itong relihiyon ntin hindi ko pa lubusang nakikilala para talikuran, gusto ko po ng mga advise wla po akong ibang makausap tungkol dito at bka iba naman po ang maging impact sa akin…
mitch said,
November 30, 2009 at 4:04 pm
maraming salamat po sa inyong pag unawa,. madalas po kasing mabigat ang aking kalooban hindi ko n minsan maintindhan ang aking sarili, magtitiwala po ako sa mga sinabi ninyo sa akin… malapit nnmn po ang Christmas gusto ko pong maayos ang sarili ko bago magpasko, tulungan po ninyo akong makaintidi sa dapat kong gawin..
Godbless you po! maraming salamat…
vanillae said,
November 30, 2009 at 10:17 pm
Tungkol sa kalituhan mo tungkol sa tunay na Simbahan, maaaring makatulong sa iyo ang isinulat ko dito na may pamagat na, “Simbahan ng Libro?” Dito ay ipinapakita kung paanong ang tunay na Simbahan ay hindi nabuo mula sa isang libro, kundi ang Libro ang nabuo sa loob ng Simbahan. Hindi mo kailangang maguluhan tungkol dito. Tayo ngayon ay nasa 2009 AD; ang daglat na AD (Anno Domini) ay nangangahulugan “Taon ng Panginoon”. Ibig sabihin, humigit-kumulang 2000 taon na ang lumipas noong tumapak si Jesus sa lupa at itinatag ang kanyang Simbahan sa Bato (Mateo 16:18). Kailangan mo lang maintindihan ang kasaysayan para matukoy kung nasaan ang 2000 taong Simbahang ito.
Tama ka na dapat kilalanin mo ang sarili mong relihiyon at huwag mong isuong sa panganib ang iyong kaluluwa sa pakikinig sa mga sari-saring aral. Hindi tama na naliligaw ka sa sarili mong tahanan at pagkatapos ay kinikilala mo ang pasikot-sikot sa ibang bahay. Maraming mga Katoliko ang handang tumulong sa mga katulad mong matapat na naghahanap sa katotohanan. “Ang naghahanap ay nakakasumpong” (Lucas 11:10).
Lapitan mo rin ang inyong parish priest at sabihin ang mga bumabagabag sa iyo. Patuloy kang magdasal at huwag kang magsasawa kahit ikaw ay mapagod. Hindi ka nag-iisa.
Kylealvez said,
September 19, 2012 at 7:43 pm
Anu-ano po ba ang mga dasal kapag nangungumpisal
mitch said,
December 2, 2009 at 7:12 am
Unti unti na pong nli2wanagan ang isip ko at nabibigyan po ng pag – asa, wala pa po akong sapat na kaalaman sa pagkukumpisal at komunyon lumaki po ako ng ganito na walang nalalaman patungkol dito, marami pa po akong tanong sana po wag kayong makulitan sa akin, sa mga ritwal po ba natin sa relihiyon advisable po ba un na sundin lahat, ano po ba ang do and don’ts sa pagsamba. Nararamdaman ko po kasing may kulang sa buhay ko, ggraduate n po ako ng kolehiyo dapat po alam ko n ang mga bgay na ito pero hnggng ngayon ganito parin. Nakakahiya naman po pero ito po ang katotohanan, may tanong pa po ako,anon po bang magandang araw ang maaaring magpunta sa parish para po magtanong?maraming salamat po.
vanillae said,
December 3, 2009 at 1:21 am
Ang Eukaristiya o ang tinatawag nating Misa ang pinakamataas na uri ng panalangin at pagsamba natin sa Diyos. Ito ang hindi mo dapat kaligtaang gawin. Tungkol sa ibang mga gawain, may tinatawag tayong mga “debosyon” tulad ng pagdarasal ng Rosaryo, Novena, Way of the Cross, etc. Ang mga ito ay personal na debosyon at ikaw na ang mamimili kung alin ang sa palagay mo ay magagawa mo. Marami rin nagkalat na paniniwala ang mga nagsasabing sila ay Katoliko pero ang mga ginagawa nila ay hindi talaga gawain ng Simbahan, at madalas pa nga ay dini-discourage. Ilan sa mga ito ay ang mga pamahiin sa binyag, sa kasal, sa patay, at sa kung saan-saan pa. Hindi rin gawain ng isang tunay na Katoliko ang magpapako sa krus kapag Mahal na Araw. Hindi rin paniniwalang Katoliko na ang Diyos ay patay kapag Biyernes Santo. Ito ay damdamin lamang ng mga taong naniniwala sa hindi nila nauunawaan.
Bilang Katoliko, ang una mong mga dapat malaman ay ang kahulugan at halaga ng buhay mo, ang relasyon mo sa Diyos at sa Simbahan ni Cristo, ang mga panalanging Katoliko, ang mga Sakramento, at ang mga pamantayang moral. Hindi ito nagagawa sa loob ng apat na taon, na para bang ito ay isang kurso lamang sa eskwelahan. Ito ay panghabambuhay na pagpapalalim sa pananampalataya. Patuloy mo lang hangarin na matagpuan ang katotohanan at lalapit ito sa iyo.
vanillae said,
December 3, 2009 at 1:36 am
Tungkol sa paglapit sa inyong parish priest o sinumang pari sa inyong parokya, nakadepende yan sa schedule nila, kaya mas mabuting itanong mo sa opisina ng parokya. Pwede ka rin lumapit nang diretso sa pari pagkatapos ng Misa araw-araw o kapag Linggo. Basta kung anong oras siya nasa simbahan, huwag kang magdalawang isip na lumapit at magsabi. Maaaring kausapin ka niya sa oras na iyon mismo o magtakda ng araw.
mitch said,
December 3, 2009 at 11:52 am
Ganun po ba, maraming salamat po sa mga advice ninyo, gagawin ko po iyon, sana po ay marami png mkapunta sa blog na ito at mbgyan nang pagkakataon na magtanong po sa inyo katulad ko pong naguguluhan at naghahanap ng mga kasagutan . . . Godbless po! . . . maraming salamat po ulit! . . .
mitch said,
December 3, 2009 at 12:02 pm
may pahabol p po akong tanong e ang mga kapistahan po? ano po bang tamang pananamit ntin sa katoliko?
vanillae said,
December 6, 2009 at 4:41 am
Kahit anong kasuutang malinis at desente ay tama para sa pagsamba, may kapistahan man o wala. Kung paano tayo mananamit sa isang kasalan, ganun tayo dapat manamit sa pagsisimba. Pero hindi ito nangangahulugan na kailangan mong ipilit na makabili ng napakagarang damit kahit wala ka nang makain. Sapat na ang maayos na damit at malinis na puso para dito.
mitch said,
December 9, 2009 at 3:18 am
Salamat po kc po may mga nagsasabi n mahalay daw po ang mga nakapantalon sa mga kababaihan para lang daw po ito sa mga lalaki., paano po ba masasabi na mahalay kung sa ibang tumitingin e maayos naman sa kanila ang pananamit mo pero sa iba hindi? Nacoconfuse lng po aq sa mga nangyayari sa pligid. may knya knyang mundo.hay!..salamat po sa sagot ninyo.godbless you plgi!…nag eenjoy po akong kausap kayo dahil nabibigyan ninyo po ng sagot ang mga katanungan q…
vanillae said,
December 10, 2009 at 1:08 am
Ang pagiging katanggap-tanggap ng mga bagay sa isang lipunan ay dumedepende sa kasalukuyang kultura. Kaya nga dapat tayong mag-ingat sa kulturang sisimulan nating tanggapin dahil maaaring hindi na tayo makaalis dito kung minsan natin itong papayagan o aayunan. Halimbawa ay ang kultura ng pagpapakita ng mga maselang bahagi ng katawan. Noong una, hindi ito tinatanggap ng mayoridad, pero dahil lagi nang nakikita, ito ay nagiging pangkaraniwan na lamang. Mabuti ang sumunod sa isang kultura, lalo na kung ito ay pambansa, pero ito ay kung hindi lumalabag ang kultura sa moralidad. Sa ngayon, hindi pa natin tanggap na nakapalda ang isang lalaki, pero kung marami na ang gagawa nito, paglipas ng ilang panahon ay ito na ang magiging “normal”. Noon, hindi maganda sa paningin ang isang babaeng nakapantalon dahil nagmumukha siyang lalaki. Isa pa, ito ay lumalarawan sa kagustuhan ng babae na tapatan ang lahat ng kayang gawin ng lalaki. Hindi ito laging mabuti. Pero dahil ito ang fashion ngayon, hindi naman kailangang ipagpilitan mo sa sarili mo na magpalda araw-araw kahit hindi ka naman kumportable. Nasa nagsusuot pa rin iyon. Yun nga lang, kapag ang damit ng babae ay hindi na matatawag na damit dahil sa hindi nito napagsisilbihan ang tunay nitong gamit — ang takpan ang katawan mula sa pwersa ng kalikasan at sa mahalay na pagtingin ng tao — ibang usapan na iyon. Kahit gaano ka kabuting tao, kung ang pananamit mo naman ay nagdudulot ng kasalanan, nasa mali ka pa rin.
mitch said,
December 10, 2009 at 12:37 pm
salamat po meron pa po akong tanong sa itaas ng sagot ninyo sa una ko pong tanong .. salamat po!..
lynn said,
March 4, 2010 at 12:37 am
magandang umaga po, lahat po ba ng kasalanan na ikinumpisal ay may kapatawran? maari po ba akong mangumpisal mismo sa pari na inaakala nya na nagkasala ako sa kanya ? maraming salamat po…
vanillae said,
March 4, 2010 at 2:36 am
Lahat ng kasalanan kung ikinumpisal ay may kapatawaran, pero hindi ito nangangahulugan na sa lahat ng pagkakataon ay agarang maiibigay ang kapatawaran. May mga kaso na kailangan munang pagpasyahan ng lokal na obispo o kung minsan ay ng Santo Papa. Isa sa mga pagkakataong ito ay kapag tungkol sa aborsyon ang ikinumpisal o kaya ay tungkol sa magkapatid na nagsasama bilang “mag-asawa”.
Sa pangalawang tanong, kung ang tinutukoy mo ay pwede ka bang mangumpisal kung dun ka mismo sa pari nagkasala (o kaya ay inaakala niyang nagkasala ka sa kanya), pwede mo itong gawin at irinerekomenda ito. Isa itong pagpapakita ng kababaang-loob hindi lamang sa harap ng pari kundi sa harap ng Diyos. Sa ganitong paraan, makakahingi ka ng tawad nang sabay sa Diyos at sa mismong taong pinagkasalahan mo. Kung inaakala mo naman na wala ka talagang nagawang kasalanan sa paring tinutukoy mo pero inaakala niyang mayroon, mas mabuting kausapin mo muna siya ng personal (hindi bilang Kumpisal) para linawin ang panig mo. Kapag nagkaayos na kayo, maaari mo nang sabihin na magkukumpisal ka.
Jholand said,
December 3, 2009 at 9:37 pm
Simula po nung nag comment ako dito lagi ko na po ito binabantayan.
@vanillae
Salamat po sa pag sagot sa comment ko.
@mitch
Salamat din po sa pag share nyo, napakalaking tulong po ng nagawa nyo kasi pati ako ay naliliwanagan narin
vanillae said,
December 6, 2009 at 5:28 am
Salamat din sa iyong pagsubaybay, Jholand.
mitch said,
December 9, 2009 at 5:06 am
sbi po mapalad ang taong gumagawa ng inaakala niyang tama at sbi ninyo po sa itaas ng article,”Ang katotohanan at ang pag-aakala ay magkaiba. Maari mong akalaing abswelto ka na pero hindi ibig sabihin ay ganun na nga!”.. paano po ang paliwanag doon paano pong pagkakaiba, if you confess with your mouth and believe in your heart you will be saved. What does it mean po b, every time po ba na magkakasala ang tao kelangan po niyang mangumpisal sa pari para po mapatawad siya ng diyos? hindi po ba minsan nagkamali tayo at minsan na din pong lumipas yun, minsan po inisip natin kung wag ng sabihin o magsalita sa bagay n un dhil tapos at nakalipas na dahil tapos n saka mukhang maayos nman n po ang lahat ang bagay na un, matatawag po b ung kasinungalingan dahil hindi mo ito sinabi kahit na maayos na sa tingin mo ang lahat at baka ibang isyu nanaman ang maganap. hindi po ba hindi naman lahat ng pangyayari sa buhay mo masasabi mo sa isang tao kahit na gaano mo pa siya kakilala, dahil hindi m naman po alam kong ano ang tunay na saloobin niya sa bagay na un kpag sinabi mo ito sa knya, hindi ba din po si God lng po ang nakakaalam ng lahat ng bagay tungkol sa sarili natin? Pano po ang way ng pagkukumpisal every ano po ba ginagawa ito tuwing magkakasala po ba, pano po kapag di m naman po intensyon na ganun ang kahihinatnan sobrang msama po ba un, ano po yung mga bagay na dapat pong ikumpisal ung mga nagawang kasalanan po ba na napasunod ka sa damdamin mo o ung nging kasalan mo na di mo naman ginusto, na hindi naman po iyon ang kagustuhan mong mangyari?
maraming salamat po!.. naway masagot niyo po lahat ng ito..
gusto ko na pong mahalin at alagaan muli ang sarili ko ngunit hindi ko alam kung paano ako magsisimula, may doubt pa rin po aq ..
sana po ay pagpasensiyahan ninyo ang kakulitan ko sa pagtatanong,
gusto ko po nang gnitong pag uusap.. gbu!…
mitch said,
March 26, 2010 at 1:24 pm
mtgal n po itong tnong n ito ngunit wala p rin pong sgot! ..
ngsusubaybay lng.. marami pong salamat..
vanillae said,
April 11, 2010 at 10:13 pm
”Ang katotohanan at ang pag-aakala ay magkaiba. Maari mong akalaing abswelto ka na pero hindi ibig sabihin ay ganun na nga!”
Ang kasalanan ay isang malaking misteryo; ni hindi natin alam kung paano ito umiral samantalang ang lahat ng nilikha ng Diyos ay mabuti. Dahil din sa kumplikadong kalikasan ng kasalanan, hindi natin ito dapat ituring na maliit na bagay na maaari nating pagpasyahan sa sarili lamang nating paraan. Ibinigay ni Jesus ang Sakramento ng Kumpisal para paulit-ulit tayong ilapit sa kanya dahil alam niya na paulit-ulit din tayong hihilahin ng maraming bagay papunta sa pagkakasala. Isa sa mga pinakamalaking pagkakamali natin ay ang pag-aakala na kapag sa tingin nating maayos na ang lahat ay maayos na nga ito. Ang kasalanan ay sugat sa ating kaluluwa na sa maraming pagkakataon ay maaaring magdulot dito ng kamatayan. Hindi dahil wala na tayong nararamdaman ay masasabi na nating wala na ang sugat o wala na ang panganib ng kamatayan. Kung magtatanong ka sa mga doktor, hindi mo mabibilang sa daliri ang dami ng mga sakit na hindi madaling makita ng pangkaraniwang mata, at hindi rin agad nararamdaman ng katawan. Ganito rin ang kasalanan, kailangan nating kilalanin kung ano ang tunay na kalikasan nito. Hindi natin dapat ipagwalang bahala ang kawalan ng “kaguluhan” at isiping dahil dito ay maayos na siguro ang lahat. Mayroon tayong kaisipan na kapag “hindi naman ako nang-aapak ng iba” ay wala na akong kasalanan. Inaakala natin na kapag walang naapektuhan ay walang pagkakamali.
Ang kasalanan ay hindi nagsisimula sa resulta, ito ay nagsisimula sa pagpapasya. Halimbawa ay tinatamad kang magsimba at nagdesisyon kang hindi magsisimba sa Linggong ito; kahit na magbago ang isip mo at tumuloy ka na rin sa pagsisimba, hindi ibig sabihin ay hindi ka na nagkasala. Sa sandaling nabuo na ang iyong pasya, ito na ang basehan kung tama o mali ang ginawa mo. Isa pang halimbawa ay kapag wala kang pera, tapos ay nagpadala ka sa tukso na kunin ang perang nasa harapan mo dahil ang pagkakaalam mo ay pag-aari iyon ng isa sa mga kasambahay mo. Kahit na sa huli ay na-realize mo na sa iyo pala ang perang kinuha mo, hindi ibig sabihin ay hindi ka nagkasala. Ang kasalanan ay nahahati sa dalawang uri: ang tinatawag na “material sin” at “formal sin”. Ang material sin ay tumutukoy sa kasalanang bunga ng maling akala. Halimbawa ay sinira mo ang isang bagay dahil sa pag-aakalang ito ay sa iyo, pagkatapos ay nalaman mong pag-aari pala ito ng iba, nagkasala ka pero hindi mo sinasadya. Sa kabaligtaran, ang formal sin naman ay ang pagkakasalang may sariling pahintulot. Ito ay tumutukoy sa pag-iisip, pagpapasya o pagawa ng isang bagay na alam mong masama. Halimbawa ay nagpanggap na bayaran ang isang asawang babae at nakipagtalik sa kanya ang asawang lalaki; kahit asawa niya ang babae, nagkasala pa rin ang lalaki dahil nagpasya siyang makipagtalik sa inaakala niyang hindi niya asawa. Sa kabilang banda, sa ganitong kaso ay nagkasala din ang babae sa pagtulak niya sa asawa sa pagkakasala. Tungkol sa tanong mo kung dapat bang ikumpisal ang lahat ng kasalanan, ang sagot ay oo, dahil ang lahat ng kasalanan ay dapat aminin, ikalungkot, at ihingi ng kapatawaran, at “pagbayaran” bago ito makakatanggap ng kapatawaran. Pero ang salitang “pagbabayad” dito ay hindi tumutukoy sa kakayahan nating bayaran ang ating pagkakasala kundi ito ay pagpapakita na nakahanda tayong tanggapin ang anumang konsikwensya ng ating pagkakamali. Sa sakramento ng Kumpisal ay hindi tayo pakikipagkwentuhan sa pari o kaya ay naghihinga ng sama ng loob o “guilt feeling”, tayo ay buong kababaang loob na nagtatapat sa Diyos ng ating mga kasalanan, humihingi ng tawad, at nagpapakita ng kahandaang magpalit ng pamumuhay. Hindi psychiatric counselling ang Sakramento, ito ay pagbabalik-loob. Hindi dahil maayos na ang lahat sa paningin mo ay hindi mo na kailangang magkumpisal. Ang sugat ay sugat kahit hindi ito masakit, at kahit mukhang hindi ito umiiral. Kung mayroon kang sugat sa bituka pero hindi mo ito nararamdaman, hindi ibig sabihin ay hindi na ito umiiral at hindi na ito nagsisilbing panganib. Mananatili pa rin kung ano ang totoo kahit na kabaligtaran nito ang iyong inaakala. Kaya kung alam nating tayo ay nagkasala, hindi mahalaga kung matagal na itong lumipas o kahapon lang; mananatili itong kasalanan.
Maari mo rin basahin:
Isang Gabay sa Pagkukumpisal
etel said,
January 5, 2010 at 9:31 am
anu po ang pagsisisi?
hindi ko po kasi saulo eh paki sabi naman po sakin !!
salamat po.
vanillae said,
January 16, 2010 at 1:19 am
Ang pagsisisi ay ang kalungkutang nararamdaman natin dahil sa mga nagawa nating kasalanan; at ito rin ang pasya nating talikuran at huwag nang balikan ang anumang makasalanan at hindi sa Diyos.
Marami kang makikitang porma ng Act of Contrition sa internet, medyo mahirap nga lang maghanap ng Tagalog version, pero meron.
Esec said,
February 8, 2010 at 9:02 am
magandang araw po..
nais ko pong magtanong tungkol sa Examination of Conscience o Pagsusuri ng Budhi…
nais ko po ng kapaliwanagan ukol sa bagay na ito..ako po ay naatasan na magkaroon ng maikling “talk” sa topic na ito..
maraming salamt po.
vanillae said,
February 16, 2010 at 6:17 am
Magandang araw din sa iyo. Sinusubukan kong mai-post agad ang bagong article tungkol diyan. Salamat.
lynn said,
March 6, 2010 at 3:35 am
maraming salamat po ,..tama po kayo duon samungkahi ninyo na kausapin po siya.,at humingi ng appointment bagamat di nag paunlak.kaya po sana daanin ko na lang sa pangungumpisal para po malaman nya ..mga balita ay gawa gawa lamang ng mga tao malapit sa kanya at iyon ang pinaniniwala nya.Panahon po na kwaresma ngayon at ibig ko pong maglinis ng aking kaluluwa at iyan po ang isang bumabagabag sa akin..minsan po naisip ko na lang na ang Dyos ang mas nakakaalam kung ano talaga ang katotohanan at sa kanya po ako dumudulog..maraming salamat po uli …
trishia said,
March 22, 2010 at 1:00 pm
gusto ko ikumpisal itong story ko. alam kong panget sana guys wag kau magalit s icoconfes ko. kasi nagkaron ako ng kalaguyo at kapitbahay pa nmin. pero ngaun wla n kami, nakipaghiwalay na ko sa kanya dhil gusto ko na ayusin ang buhay ko at pmilya ko .kaso bkit ganun, kc prang di ako makawala s kanya dahil tuwing nalalaman nya na nasa bahay ako e lagi nya ko tinetext at tinatakot na magwawala daw sya sa labas ng bahay namin. pag di ko sinagot ang text nya e lalo sya nagagalit. anong dapat kong gawin?
vanillae said,
April 11, 2010 at 9:08 pm
Salamat sa pagbabahagi mo ng iyong istorya. Dito natin makikita kung kadaling pumasok sa sitwasyon ng pagkakasala, pero kapag nagpasya ka nang magbago, hindi ganun kadaling makalabas. Pero walang imposible sa Diyos, ibinigay na niya ang tagumpay sa mga gustong sumunod sa kanya. Maaaring napakahirap ng pinagdadaanan nating mga pakikipagbuno sa tukso at sa mga panganib na dulot ng dating pagkakasala (tulad ng sitwasyon mo ngayon), pero sa huli ay sa atin pa rin ang tagumpay kung mananatili tayong panig sa tama.
May karapatan kang mamuhay nang may kapayapaan ng kalooban — iyan ang gustong ibigay sa atin ng Diyos — pero para mangyari yan, kailangan mong maging matapang na harapin kung anuman ang maaaring konsikwensya ng dati mong nagawa. Mag-umpisa ka sa pananalangin araw-araw, lumapit ka sa Sakramento ng Kumpisal, humingi ka ng payo sa pari, at maging handa kang patawarin ang lahat ng nagkamali sa iyo, at patawarin mo rin ang iyong sarili.
Tungkol sa pananakot sa iyo ng dati mong karelasyon, hindi ka pwedeng mamuhay sa takot dahil lang dito. Wala kang magagawa sa desisyon niya, sarili niya iyon. Gawin mo ang tama, huwag kang magpatakot sa mga banta, at sa huli ay ikaw pa rin ang panalo kung mananatili ka sa tabi ni Jesus — sa kanyang kalooban para sa iyo.
josefel said,
July 9, 2010 at 2:10 am
Dear Father,
Ano po ba ang tagalog version nang “Act of contrition”. Pakipadala po sa akin. Maraming salamat po. Pagpalain po kayo ng Diyos.
vanillae said,
July 13, 2010 at 3:29 am
Hindi po ako pari, ako po ay simpleng mananamapalataya. Ganun pa man, ito ang nakita kong salin ng Pagsisisi o Act of Contrition. Ito ay nagmula sa website na ito: http://www.bibleclaret.org/Pandesal/2008/banner/dasal.htm#i
Pagsisisi
O Diyos ko, ikinalulungkot ko
nang buong puso
ang pagkakasala ko sa iyo.
Kinasusuklaman ko
ang lahat kong kasalanan
dahil sa takot kong mawala sa akin
ang kaharian ng langit
at dahil sa takot ko
sa hirap ng impiyerno,
ngunit lalo pa’t ang kasalanan
ay nakakasakit sa kalooban mo,
Diyos na walang hanggan
ang kabutihan at nararapat
na ibigin nang walang katapusan.
Matibay akong nagtitika
na ikukumpisal ko
ang aking mga kasalanan,
tutuparin ang parusang hatol
at sa tulong ng iyong biyaya
ay magbabagong buhay.
Amen.
asiagel said,
September 9, 2010 at 1:51 pm
anu po ba ang mga salitang binabanggit o sinasabi sa oras ng pangungumpisal? anu po ang unang mga salitang sasabihin sa pari?
vanillae said,
September 11, 2010 at 1:31 pm
Ang tamang paglapit sa Sakramento ng Pakikipagkasundo ay nagsisimula sa pananalangin. Bago humarap sa pari ay humingi muna ng biyaya at gabay mula sa Espiritu Santo para higit pang makita ang iyong sarili sa pamamagitan ng kanyang liwanag. Mahalaga na alam natin kung bakit tayo nagkukumpisal — dahil kinikilala nating tayo ay nagkasala at nangangailangan ng kapatawaran. Makatutulong ng malaki ang pakikipag-usap kay Maria na ina ni Jesus dahil siya lamang ang taong nakauunawa at nakaranas ng ganap na pakikiisa sa Diyos, kaya mabibigyan niya tayo ng sense of hope sa kabila ng ating pagkamakasalanan. Kapag naihanda na ang sarili ay lumapit sa pari at habang ginagawa ang tanda ng krus ay sabihin, “Basbasan mo po ako padre dahil ako’y nagkasala,” o “Bless me father for I have sinned.” Kasunod nito ay sabihin mo kung kailan ka huling nagkumpisal. Maaaring nung isang buwan, kalahati o isang taon na ang nakalipas, o maaari rin sabihing maraming taon na at di mo na maalala. Pagkatapos nito ay isa-isahin ang lahat ng pangalan ng mga kasalanan na iyong naalala noong sinusuri mo ang iyong budhi. Pakinggan ang payo ng pari, at sa huli ay ang penance na ibibigay niya. Maaaring ito ay isang o ilang mga dasal na dapat mong isakatapuran pagkaalis na pagkaalis mo sa kanyang harapan; at maaari rin naman na ito ay magkasamang panalangin at gawain tulad ng paglilimos, pagbabasa ng Biblia, pagrorosaryo; o sa ibang pagkakataon ay pagbawi sa pinagkasalahan tulad ng pagsasauli ng perang ninakaw kung ito ay nasa iyo pa. Kadalasan ay hindi mo kailangang personal na isoli ang iyong kinuha. Maaaring ito ay patago, dahil ang mahalaga ay bawiin mo ang nagawa mong pagkakamali. Hindi rin dapat kalimutang magpasalamat sa Diyos sa kanyang pagpapatawad.
Rey Montesa Mangubat said,
October 31, 2012 at 2:56 pm
Dipindi sayo, hindi kinokondena ng simbahan kung ano gagamitin sa pag kuha ng ostyas…
romeo said,
March 26, 2011 at 10:27 pm
gusto ko po sanang mangumpisal, dapt ko po bang sabihin lahat ng mga kasalanan sa specific way? hindi po pweding in-general nlng?
vanillae said,
March 29, 2011 at 8:45 pm
Isa sa mga layunin ng pagkukumpisal ay ang magabayan ang penitente sa wastong pagtrato sa kasalanan. May mga kasalanan na nag-iiba ang bigat depende sa paraan ng paggawa nito at sa resulta. Halimbawa ay nagsinungaling ka, at dahil dun ay napahamak at binawian ng buhay ang isang tao; hindi yun simbigat ng simpleng pagsisinungaling na walang mabigat na konsikwensya. Ganun din, ang hindi pagsasabi ng totoo para umiwas sa malaking iskandalo ay hindi simbigat ng pagtangging magsabi ng totoo dahil sa masamang layunin tulad ng pandaraya, pagtataksil o pagnanakaw. Kaya para malaman ng pari ang “gravity” ng kasalanang ikinukumpisal mo, dapat ay sabihin ang mga detalye na inaakala mong mahalaga at makakaapekto sa bigat ng pagkakasala.
VIC said,
May 7, 2011 at 11:25 pm
Isa po ako sa mga taong matagal ng di nakapagkumpisal at dahil doon, nais ko pong magtanong ukol dito…
meron pong araw at oras ang kumpisal dito sa simbahan namin pero, ang tanong ko po, may bayad po ba ang pangungumpisal? at saka po, pinapa iskedyul po ba ito ?
maraming salamat po
vanillae said,
May 8, 2011 at 1:02 pm
Magandang araw. Sabi mo nga may araw at oras ang kumpisal sa inyong parokya, isang magandang programa yan ng inyong kura. Kung pwede nga lang sana ay ganyan din sa lahat. Kung ano man ang fixed schedule, dun ka pumunta para makasiguro kang may available na pari. Kung nagkataon naman na walang nakatakdang oras at araw tulad ng sa ibang parokya, magtanong ka sa opisina kung sinong pari ang pwede mong makausap para magkumpisal.
Walang bayad ang kahit anong sakramento, kumpisal man o kasal o binyag o misa. Ang binabayaran sa binyag at kasal ay yung pasilidad ng simbahan, at maaaring kasama na rin dun ang donasyon. Dahil ang sakramento ng kumpisal ay sa pag-itan mo lang at ng pari — walang kailangang bulaklak o carpet o kuryente — wala kang kailangang bayaran na kahit ano. Para ka lang lumapit sa isang kaibigan o para ka lang din lumapit sa harapan ng Diyos para makipag-usap.
leth said,
May 8, 2011 at 6:23 am
11 yrs ago n nung huli akong nangumpisal.. guzto ko mangumpisal pero ndi ko alam lhat ng dapat gwin… pagkatapos ko sabihin ung mga ksalanan ko, sasabihin ni father kung anu ung ggwen ko o penance. then i will offer act of contrition…san ko po ba ggawen ung penance ko?? sa confession room ba??
vanillae said,
May 8, 2011 at 1:08 pm
Ang penance ay kadalasang ginagawa sa loob ng simbahan o sa Euharistic Adoration Chapel dahil madalas, ito ay mga panalangin. Pero kung ang penance ay may kasamang ibang gawain tulad ng paglilimos sa unang pulubi na makikita mo, o kaya ay pagdalaw sa ospital o sa mga nasa bilangguan; syempre, hindi mo ito gagawin sa loob ng simbahan.
Tama ang idea mo sa mga dapat gawin, pero huwag mong kakalimutan ang pagdadasal bago magkumpisal para tulungan ka ng Espiritu ng Diyos na alalahanin ang iyong mga pagkakamali at magkaroon ka ng tamang damdamin sa iyong kalagayan bilang makasalanan at bilang minamahal ng Diyos at inaanyayahang magbalik-loob.
lhyn said,
December 13, 2013 at 10:07 pm
hi po ggo lang po kong pasok d sa blog na to and nbasa k po lahat ng mga comments kya dnarin po ko ngdlawang isip na mag ask.ibig nyo po bng sbhin dun sa pagdarasal bgo mangumpisal dun sa paghingi ng tulong sa Espiritu ng Diyos gagawin po ba outside of the confession room?pti nrin po ung pagdarasal sa mahal na ina magrasal po ba outside ng confession room then after tahat pasok npo sa confession room.tanx po sana masagutan nyopo tanong ko.
vanillae said,
December 13, 2013 at 10:18 pm
Hi, Lhyn. Tama ka, ang paghahanda ay ginagawa sa labas ng kumpisalan. Pagharap mo sa pari, nakapagdasal ka na at handa nang magkumpisal. Pagkatapos maibigay sa’yo ang absolusyon (deklarasyon ng pagpapatawad) at ang penance (o yung tinatawag ng iba ng “parusa”), magdasal ka sa may altar o sa isang luhuran sa simbahan para magpasalamat at humingi ng patnubay, awa, at lakas ng Diyos.
lhyn said,
December 13, 2013 at 10:10 pm
cnxa po konting mali sa txt ko paki intindi nlng po.bago po un hndi ggo. that po un hndi tahat
nheya said,
June 24, 2011 at 4:10 pm
itatanong ko lang po kasalanan ba ang humanga sa isang pari? kse sa aming parokya sobrang hinangaan ko yung pari kso aalis na sya malilipat na sya sa ibang lugar kaya sobra po akong nalulungkot tinatanong ko sa panginoon kung bakit ko to nararamdaman..
vanillae said,
June 25, 2011 at 3:58 pm
Hindi masama ang paghanga kahit kanino dahil ito ay nagpapatotoo lamang na mayroong maganda o mabuti sa taong hinahangaan. Pero mayroon kang mga dapat isaalang-alang tulad ng estado ng tao (e.g. may asawa, pari, konsagrado, etc.), at dapat mo rin kilalanin ang dahilan ng iyong paghanga. Dahil ba sa itsura, sa paraan ng pagsasalita, sa ugali o kung anuman? Kailangan mo itong i-recognize para hindi ka maging fanatic at hilahin ng damdamin mo kung saan nito gusto. Kapag alam mo na kung bakit humahanga ka sa pari na nasa inyong parokya, mas madali mo na rin mapamamahalaan ang nararamdaman mo.
Alvin Baure said,
June 28, 2011 at 8:17 pm
Lubha po akong naging makasalanan, sa Diyos, sa aking mga magulang, sa aking mga kamaganak, sa aking mga kaibigan at sa aking nobya. Hindi po ako naging mabuting tao sa harap nila. Gusto ko na pong magbago, para sa sarili ko at para sa mga taong nakapalibot sa akin. Tulungan nyo po ako. 20 years old na po ako, at lagpas sampung taon na po mula nang ako ay makapangumpisal. Hindi ko po alam ang gagawin, pero natatakot po akong di na Nya ako tanggapin. T_T
vanillae said,
June 29, 2011 at 12:25 am
Husgahan ka man ng tao, kahit pa kamag-anak, kaibigan o ninuman, may isang siguradong katotohanan ang pwede mong panghawakan, at iyon ay ang buong pusong pagtanggap sa iyo ng Diyos bilang kanyang anak. Sinabi ni Jesus, “Dumadating ako hindi para hatulan ang mundo kundi para iligtas ang mundo” (Juan 12:47). “Kung aaminin natin ang ating mga kasalanan, patatawarin niya na matapat at makatarungan ang ating mga kasalanan at lilinisin tayo sa kahit anumang kasamaan” (1 Juan 9). Kung ilang beses ka nagkasala, higit pa dun ang bilang ng pagpapatawad na gustong ibigay sa iyo ng Diyos. Ang pagkilala mo sa iyong mga nagawang kasalanan ay sapat na para tanggapin ka ng Diyos sa pamamagitan ni Jesus. Ang ating Panginoon mismo ang nagsabi: “Magkakaroon ng higit na kagalakan sa langit para sa isang makasalanang nagsisi kaysa siyamnapu’t siyam na matuwid na di nangangailangan ng pagsisisi” (Lucas 15:7). Ganyan ka-excited ang Diyos mismo at ang mga anghel sa iyong paglapit sa Sakramento ng Kumpisal at sa pagpapanibago mo ng paraan ng pamumuhay. Huwag kang matakot dahil si Jesus ay bumaba sa lupa para sa atin na mga makasalanan at hindi para sa mga banal. Espesyal ka sa kanya kaya ang dapat mong maramdaman ay tuwa ng isang anak na nagbabalik sa kanyang mahal na Ama.
catherine said,
August 4, 2011 at 11:51 am
pwede pong pahelp sa topic ko para sa handbook study about sa kumpisal
sana po ay masagot nyo kaagad kelangan ko na po kasi sa sunday eh :))
vanillae said,
August 4, 2011 at 9:49 pm
Let me try what I can contribute. You can PM me at facebook.com/leeonweb.
shirley said,
September 7, 2011 at 8:59 pm
tanong ko lang po, pwede po bang mangumpisal at magkomunyon ang hindi kasal sa simbahan?
vanillae said,
September 14, 2011 at 11:24 pm
Ang pagsasama nang hindi kasal sa Simbahan ay isang patuloy na pagkakasala. Hayaan mong bigyan kita ng halimbawa. Kung ang isang tao ay may jumper ang kuntador, ibig sabihin ay nagnanakaw ng kuryente, tama ba na lumapit siya sa Diyos para humingi ng tawad gayong alam niyang patuloy niyang ginagawa at gagawin ang parehong kasalanan?
Mabuti ang paglapit sa sakramento ng Kumpisal kahit na kasalukuyang namumuhay sa kasalanan ang isang tao dahil ang mismong intensyon at akto pa lamang ng paglapit dito ay nagbubuhos na ng biyaya ng Diyos. Ito ay maaaring magdulot sa tao ng pagpapalit ng puso o ng tunay na pagbabalik-loob. Ganun pa man, sa oras na magawa mo ang pagkukumpisal, dapat mong pilitin ang iyong sarili, sa tulong ng biyaya at lakas ng Diyos, na sundin ang payo sa iyo ng pari at iwasan mong bigyang-katwiran ang iyong ginagawa lalo na at alam mo sa iyong sarili na ito ay mali at hindi kalooban ng Diyos.
Hanggat hindi mo nagagawa ang obligasyon mong magkumpisal at magbalik-loob, hindi makabubuti sa iyo ang tumanggap ng komunyon; lalo nitong pasasamain ang kalagayan ng iyong kaluluwa at pagkatao.
Wendy said,
April 4, 2012 at 3:12 pm
Hi good afternoon may tanong pa sana ako sana masagot nila, magulang ko po dati sila ay babtist pero pagkakaalam ko hindi ako na bawtismohan dati po dun ako nagsisimba kasi pag kasali ka dun kailangan ng basbas kung sa katoliko communion.. Pero po nung high ako up to collage sa catholic church na po ako nagsisimba yun naman po ay hindi ako binabawalan ng magulang ko.,, 33yrs old na po ako pero di pa ako nakapag communion at kumpisal kaya ayaw manalawat!anu po ang gagawin ko salamat po
vanillae said,
April 16, 2012 at 7:40 am
Ano ang ibig mong sabihin sa, “kaya ayaw manalawat”?
Nabinyagan ka na ba sa Simbahang Katoliko? Kung hindi pa, lumapit ka sa iyong parish priest at sabihin mo ang sitwasyon mo. Hingin mo ang pananampalataya mula sa Simbahan at magpabinyag ka.
Kung ikaw naman ay nabinyagan na, at sigurado ka dun dahil may record ka sa parokya o may baptismal certificate kang hawak, ang kailangan mo lang gawin ay magkumpisal. Lumapit ka sa pari ng inyong parokya, at ikwento mo ang iyong sitwasyon, at sabihin mo ang iyong intensyon na magkumpisal. Kung may Misa sa araw na iyon pagkatapos ng iyong kumpisal, samantalahin mong maka-isa si Cristo sa Komunyon. Kung wala naman, hintayin mo na lang ang araw ng Linggo. Mas madalas kang magkomunyon, mas matutulungan ka ng biyaya ng Diyos para sundin ang kalooban ng Ama. Ganun din sa Kumpisal. Kung magagawa mo ito, minsan sa isang buwan, mas mabuti.
Pagpalain ka nawa ng ating Panginoong Jesus! Amen!
Paz Marjorina said,
November 29, 2011 at 8:12 am
maraming salamat po sa kung sino man ang gumawa ng blog na ito dahi talagang nakatulong sa akin. lano sa sabado ay kukumpilan na ako pero dahil bago magawa o maisakatuparan ang sakramentong ito kinakailangan ko munang mag kumpisal dahil sa mga nabasa kong kommento naka tulong ito sa akin ng malaki salamat po ulit 🙂
yeo said,
April 6, 2012 at 4:22 pm
bawal ba manood ng movie or cartoons pag good friday?
vanillae said,
April 16, 2012 at 7:32 am
Bukod sa pagkain ng karne, wala naman ibang bawal gawin kapag Biyernes Santo. Pero bilang pakikiisa sa sakripisyo ni Jesus, tayo ay inaanyayahan na tanggihan ang anumang nakasanayang pleasure at enjoyment. Halimbawa ay masarap para sa’yo ang halo-halo, itanggi mo muna ito sa iyong sarili. Kung mahilig kang manood ng movie or cartoon, itanggi mo muna ito sa iyong sarili. Dapat samantalahin ang araw na ito para pagnilayan ang ginawa ni Jesus para sa atin. Ang Mahal na Araw ay hindi lamang pag-alala sa isang pangyayaring naganap na; ito ay pagsasa-ngayon ng mga ginawa ni Jesus. Dapat nating ituring na ang mga araw na ito ay ang mismong araw kung kailan nagpakasakit ang ating Panginoon para sa atin. Sa ganitong paraan, ang parehong biyaya na matatanggap natin kung naroon tayo sa panahong iyon, ay matatanggap natin ngayon dahil sa ganitong disposisyon at pagninilay.
Joven said,
May 30, 2012 at 12:10 am
hindi bawal yan lahat tayo ay malaya kung ano gusto naten gawin, subalit alam natin ang goodfriday ay paghihirap at pagkamatay ni jesus, kailngan mangilin tayo bigyan natin ng halaga yong kanyang paghihirap isa buhay natin, kahit sa isang araw man lamang sapagkat ginugunita natin ang kanyang pagkamatay tayo ay nakikiramay sa kanyang pagkamatay, kaya imbes manood ng cartoons, pumunta sa simbahan o mag alay ng rosary sa panginoon dahil ito ang ginugunita pag araw ng mahal na araw, saka isang beses lang naman ito sa isang taon ang panonood ng cartoons di yan mawawala andyn lang yan, pero yong pakikiramay natin sa panginoon isang beses lang naten gagawin. sana kahit kunting liwanag na ito makatulong nawa sayo kapatid
Len said,
May 3, 2012 at 9:25 pm
gusto ko po sana humingi ng payo o tulong wla po kase ko mapagsabihan ng kasalanan ko dahil sobrang mabigat at sobra po tlg ang kasalanan na nagawa ko..alm ko kung anu anong mga msasakit na comment at maririnig ko kya gusto ko na po pag sisihan ang lahat, ilang beses narin po humungi ng tawag sa diyos pero d ko po alm kung napatawad na po ba tlg nya ko……my asawa na po at nsa iabang bansa nag trabaho, pero nag karoon po ako ng appear sa iba niloko ko po ang asawa ko, nag karoon po ako ng kabit at wla po alm d2 ang asawa ko at nabuntis po ako ng kabit ko, nung una palng nya nalaman gusto n nya ipalaglag ung baby dhil malaking gulo daw po un pero hindi ako pumayag dhil alm ko na kasalanan na nga ung ginawa nmin dadagdagan ko pa, kya kung ayaw nya ako nlng ang bubuhay sa baby, at balak ko tlg ituloy pero dumating ung time na kinuha na ako ng asawa ko d2 sa abroad at kailangan pa ng medical hindi pwede na mag positive sa pregnancy test dhil bawal, kya wla po ako choice kung di gawin ang gusto ng kabit ko na ipalaglag ang baby, gulong gulo po tlg ko at hindi ko alm kung anu ung kasalanan na nagawa ko, kung hindi n nman po sana kailangan ung medical wla nman po ako balak na ipalaglag ung baby ko, matagal ko narin po kse gusto magkaroon nito pero ng binigyan nman po ako ng dyos sa malng tao pa po….hanggang ngaun po hindi ko alm kung napatawad na po ako ng dyos at ng baby ko sa ginawa ko sa knilang kasalanan, marami pong tumatakbo sa isip ko na halos hindi ko na makaya sana po bigyan nyo po ako ng advise kung anu po ang dapat ko gawin para mapatawad ng dyos at ng baby, dhil ang dami ko nilabag sa mga uots ng dyos…
vanillae said,
May 5, 2012 at 2:47 am
Naiintindihan kita at nalulungkot ako sa pinagdadaanan mo. Totoong mabigat ang kasalanang nagawa mo, hindi yan maitatanggi. Pero dapat mo din kilalanin ang Diyos bilang mapagmahal na Ama. Siya ang higit na nasaktan sa ginawa mo sa baby mo at sa sarili mo, pero huwag mong kalilimutan na anak ka rin niya. Gusto niyang pagsisihan mo ang mga nagawa mo pero hindi niya gustong manatili ka sa pagkalugmok at sa labis na kalungkutan. Ang tamang kalungkutan para sa nagawang kasalanan ay dapat na nagdudulot ng pagbabalik-loob at hindi panghihina ng loob. Kung hindi ka natakot na gumawa ng kasalanan, lalong hindi ka dapat matakot na lumapit sa Diyos na ating Ama para humingi ng kapatawaran. Hinihintay ka niya. Wala siyang balak na itaboy ka kahit gaano pa kabigat ang nagawa mong pagkakamali. Nakahanda ang Diyos na patawarin ka kaya maging handa ka rin na iwan ang nakaraan. God is a God of second chances, at hindi limitado ang pag-ibig Niya.
I suggest that you learn all about the Divine Mercy prayer. Kilalanin mo at tanggapin ang awa ng Diyos. Ang tanging kasalanang walang kapatawaran ay ang kawalan ng pag-asa; ang pagsasabing hindi kayang patawarin ng Diyos ang iyong mga kasalanan. Iyon ang huwag na huwag mong hahayaang mangyari. Ang Diyos ay hindi maliit na Diyos. Simula pa nung unang nagkasala ang tao ay ipinakita na ng Diyos ang kanyang awa, at sa buong kasaysayan ng kaligtasan ay tanging awa ang ipinapakita niya sa ating mga makasalanan. Wala tayong karapatan para maliitin ang Diyos. Ang pag-ibig niya ay hindi katulad ng sa atin na masyadong limitado.
Magbalik-loob ka sa Diyos sa pamamagitan ng paglapit sa Sakramento ng Kumpisal. Hindi madaling kaso ang abortion pagdating sa batas ng Simbahan, pero hindi mo kailangang mag-alala. Mananatili ka pa rin anak ng Diyos kahit na bigyan ka niya ng mabigat na parusa. Maging tapat ka lang sa kanya hanggang sa huli. Ang iyong anak ay nasa piling na ng kanyang totoong Ama. Humingi ka ng tawad sa kanya at sa Diyos, at pagkatapos mong magkumpisal, ipagdasal mo ang bagong buhay na haharapin mo kasama ang Diyos. Ibubuhos niya sa iyo ang biyaya ng awa na magsisilbing lakas mo laban sa lahat ng mga negative emotions na magtatangkang magpabalik-balik sa iyo. Gawin mo lang lahat sa buhay mo nang may katapatan, at lagi mong hangarin sa iyong puso ang kabanalan ng Diyos. Hindi ka Niya hahatulan, kaya huwag mo rin hatulan ang sarili mo. Huwag mong sabihing, “Hindi pa sapat ang parusa ko dahil walang kasimbigat ang kasalanan ko.” Hayaan mong ang Diyos ang magpasya tungkol dyan, huwag mo siyang pangunahan. Ang mahalaga ay tanggapin mo ang lahat ng sitwasyon na ibibigay sa iyo ng Diyos nang walang pagrereklamo, sa halip ay may kababaang-loob. Tuwing natutukso kang magreklamo tungkol sa mga sitwasyon mo sa buhay, doon mo alalahanin na mayroon kang kailangang panagutan sa Diyos, pero huwag mong hahayaang magpabalik-balik ang guilt feeling. Isipin mo na lang na nakabasag ka ng mga mamahaling vase sa isang tindahan, pero agad kang pinatawad ng may-ari noong nag-apologize ka sa isang kondisyon na babayaran mo paunti-unti ang mga nasira mo. Ganun din ang sitwasyon natin pagkatapos tayong mapatawad ng Diyos. At magagawa mo itong pagbayaran sa pamamagitan ng palaging paghanap at pagsunod sa kanyang kalooban nang walang anumang pagrereklamo.
Kung may mga tanong ka o gustong sabihin nang mas pribado, pwede kang mag-iwan ng private message sa Facebook: http://www.facebook.com/leeonweb o sa email: wsibug@gmail.com. Nawa ay nakatulong ako kahit sa maliit na paraan. Mahal ka ng Diyos.
Joven said,
May 30, 2012 at 12:25 am
len, ganito yan, bigyan kita ng isang halimbawa sa panahon noon ang mga santo bago sila naging santo ay nagkasala muna sila mamatay tao sila, subalit yong mga bagay na yon ay hindi pa nila alam na malaki ang pagkakasala nila kaya sila ay pinatawad ng diyos, sa kaso mo sabi mo kasalanan ang ginawa nyo ibig sabihin alam mong mali yong ginawa nyo una palang, karumal dumal yong ginawang pagpapalaglag sapagkat dahil sa sariling interest or pangangailangan pinatay yong bata yan ang unang unang kalaban natin ang ating sarili, kapag nagpatalo sa gusto ng iyong laman ibig sabihin di mo kayang labanan ang makamundong mga bagay, lahat tayo ay nagkakasala subalit ang kasalanan kapag ginawa mo na alam munang mali dobleor triple pa ang parusang naghihintay sa atin, ngayon habang ikaw ay malakas pa sikapin mong ilapit ang yong sarili sa panginoon doblehin mo ang, pagdarasal mag sakripisyo ka ng bukal sayong puso, tumulong ka sa mga nangangailangan at ipagdasal mo ang anak mo na nawala na ikaw patawarin pagdating na ikaw ay hatulan na ng panginoon. ikumpisal mo lahat din yan sa ating pari sapagkat sila lamang ang binigyan ng kapangyarihan magtanggal ng kasalanan dito sa lupa. harinawa kapatid nakatulong itong munting liwanag na aking nashare sayo.
Joven said,
May 29, 2012 at 12:08 am
FATHER, SAN KO PO BA MAKIKITA SA BIBLIYA NA KAILANGAN DUMAAN PA SA PARI ANG PANGUNGUMPISAL? PWEDE NAMAN KAMING DUMIREKTA SA DIOS? PAKI SAGOT LANG PO… SALAMAT
vanillae said,
May 29, 2012 at 9:27 am
Una, Joven, hindi ako pari. Pangalawa, hayaan mong ako muna ang magtanong. May sinabi ba si Jesus o ang mga apostol na hindi dapat aminin sa tao ang ating kasalanan? Hindi ba’t minsan ay nagagamit natin ang mga salitang, “May kasalanan ako sa’yo…”?
Ang Simbahan ay ang Katawan ni Cristo, at lahat ng mga Cristiano ay bahagi nito. Sinumang bahagi ng katawan na gumagawa ng hindi tama ay hindi lamang nagkakasala kay Cristo na siyang ulo; siya ay nagkakasala rin sa buong katawan. Kung matatandaan mo, sinabi ni Pablo, “Huwag kayong makikiapid. Ang ibang kasalanang nagagawa ng tao ay hindi nakaka-apekto sa kanyang katawan, ngunit ang nakikiapid ay nagkakasala laban sa sarili niyang katawan” (1 Corinto 6:18). Ang pagkakasala, gamit ang mga bahagi ng katawan, ay pagkakasala laban sa katawan. Ibig sabihin, tayo ay nagkakasala sa ating kapwa Cristiano.
Dahil dito, kailangan din na may magpatawad at muling tumanggap sa atin sa pangalan ng Cristianong komunidad. Sa kasalukuyang panahon, ito ay ginagawa ng pari sa ngalan ng buong Simbahan. Pero noong mga naunang panahon, kailangan mong ikumpisal ang iyong mga kasalanan sa harap ng maraming kapatid. “Kaya nga, ipagtapat ninyo sa inyong mga kapatid ang inyong mga kasalanan at ipanalangin ninyo ang isa’t isa, upang kayo’y gumaling” (Santiago 5:16). Naranasan ko ang ganyang practice, at napakalaking tulong nito sa aking paglalakbay patungo sa kabanalan. Ang alam ko, sa ibang mga denominasyong Cristiano ay mayroon din tinatawag na accountability group. Halos pareho ang purpose nun sa public confession.
Pero bukod doon, kailangan mo pa rin ng tinatawag na sacramental confession. Ito ay dahil kailangan mo ng tao na magsasalita sa pangalan ni Jesus para masiguro mo at maramdaman na napatawad ka nga. Ito ay isang simple at praktikal na konsepto. Kahit ang mga hindi Katoliko ay lumalapit din sa kanilang mga pastor para aminin ang kanilang kasalanan at maramdaman ang pagpapatawad ng Diyos sa pamamagitan ng assurance na ibinibigay ng kanilang tagapangalaga. Ganun pa man, may kulang sa bahaging iyon. Dahil ang mga pastor Protestante ay walang kapangyarihan para magpatawad ng mga kasalanan. Tanging ang mga pinatungan ng kamay (ordinadong pari) ang pwedeng magkaroon ng ganitong faculty. Ang kapangyarihang ito ay hindi nagmumula sa kanilang sarili. Ang pagpapatawad ay ginagawa nila sa ngalan at kapangyarihan ni Jesus na ipinagkaloob sa kanila noong sinabi ng Panginoon sa mga apostol, “Tanggapin ninyo ang Espiritu Santo. Ang patatawarin ninyo sa kanilang mga kasalanan ay pinatawad na nga, subalit ang hindi ninyo patatawarin ay hindi nga pinatawad” (Juan 20:22-23).
Maliban dito, ang pagkukumpisal sa harap ng pari ay may sakramental na pakinabang. Ibig sabihin ay ibinabalik nito sa kaluluwa ang grasya ng Diyos na nawala sa kanya noong siya ay nagkaroon ng mabigat na pagkakasala, o yung tinatawag na mortal sin (kasalanang nakamamatay). Bakit nawawala sa atin ang grasya ng Diyos? Dahil tuwing tayo ay nagkakasala, tinatanggihan natin ang Diyos na siyang bukal ng buhay. Tuwing tinatalikuran natin ang Buhay, tayo ay dumaranas ng espiritwal na kamatayan o ang pagkawala ng grasyang nagpapabanal, o sa ibang katawagan ay, “buhay ng Diyos”. Maibabalik lamang ito sa pamamagitan ng pagpapatawad ni Jesus sa paraang pinili niya; at ito ay sa pamamagitan ng mga apostol at ng kanilang mga kahalili. Sinasabi ni Jesus na may mga kasalanang maaaring hindi patawarin ng mga apostol, at hindi nga ito ipapatawad ng Diyos sa kanila. Kung direkta kang magkukumpisal sa Diyos, paano mo malalaman kung ang kasalanan mo ay nabibilang sa mga pinatawad o sa hindi pinatawad? Para pasimplehen ang buhay natin, at masigurong hindi tayo inuusig ng ating budhi sa kabila ng pagdadasal natin, pag-amin sa Diyos at paghingi ng tawad, ibinigay sa atin ni Jesus ang Sakramento ng Kumpisal.
Joven said,
May 29, 2012 at 11:57 pm
salamat vanillae, nway tuwing kelan ba ako pwede mangumpisal ilan beses ba sa isang buwan? pag nagawa ko ba mangumpisal makakaligtas ba ako pag ako namatay? saka paano ba ako makaliligtas? saka busy ako lagi sa mga gawa ko oo ngat akoy naniniwala may dios at sinusunod ko gusto nya sapat na ba yon para makaligtas ako? kahit di ako magsim linggo linggo? saka gaaano ba kahalaga talaga ng kaluluwa ng isang tao?
vanillae said,
May 30, 2012 at 9:03 am
Joven: tuwing kelan ba ako pwede mangumpisal ilan beses ba sa isang buwan?
Kahit anong araw at ilang beses ay pwede kang magkumpisal, depende sa availability ng pari. Kung mayroon kang mga struggle sa sarili mo tulad ng addiction sa iba’t ibang mga bagay o kaya ay pagiging palaaway, mas mabuti kung madalas kang magkukumpisal. Halimbawa ay isang beses kada buwan. Kung posible ang tuwing dalawang linggo, mas pabor yun para sa’yo. Dahil tuwing nagkukumpisal ka ay hindi lamang napapatawad ang iyong mga kasalanan, bumubuhos din sa’yo ang buhay ng Diyos na siyang nagpapabanal. Ibig sabihin ay matutulungan ka nitong lumayo sa pagkakasala at gumawa ng mabuti.
Joven: pag nagawa ko ba mangumpisal makakaligtas ba ako pag ako namatay?
Tuwing nagkukumpisal ka ay inuulit mo ang iyong pagbabalik-loob sa Diyos, dahil alam mo na muli kang nagkasala at tumalikod sa kanya. Ang pagbabalik-loob ang nagliligtas sa atin sa pamamagitan ng pagliligtas na ginawa ni Jesus. Kaya pagkatapos mong magkumpisal, panatag ka at may kasiguruhan tungkol sa iyong kaligtasan.
Joven: paano ba ako makaliligtas?
Kung ikaw ay nabinyagan na, ang kailangan mo lang ay magbalik-loob sa pamamagitan ng Sakramento ng Kumpisal. Pero hindi sapat na hindi ka gumagawa ng masama; mahalaga para sa kaligtasan ang paggawa ng mabuti sa iba at pagpapaunlad sa buhay-espiritwal sa pamamagitan ng regular na pagdadasal araw-araw, pagsisimba tuwing Linggo, pag-aaral ng tungkol sa pananampalataya, at pagtuklas sa kalooban ng Diyos.
Tungkol sa pagsisimba, dapat mo itong gawin kahit gaano ka ka-busy. May anim na araw na nakalaan sa tao para magtrabaho, ang araw ng Linggo ay para sa Panginoon. Isa sa mga kailangan mong ikumpisal ay kung hindi ka nagsisimba tuwing Linggo, at kung gaano na ito katagal. Tayo ay nagkakasala ng mabigat sa pagwawalang-halaga sa araw ng pangilin dahil ito deretsahang pagbalewala sa kalooban ng Diyos.
Joven: gaaano ba kahalaga talaga ng kaluluwa ng isang tao?
Kapag pinag-uusapan ang kaluluwa, ang pinag-uusapan ay ikaw mismo. Hindi lang natin sinasabing ang tao ay may kaluluwa, dahil ang tao ay ang mismong kaluluwa kung paanong siya rin mismo ang katawan. Kung mahalaga sa’yo ang iyong katawan, higit na mahalaga ang iyong kaluluwa dahil ito ang bahagi mo na nagtataglay ng mga espiritwal na katangian tulad ng kamalayan (consciousness), emosyon, talino (intelligence), at kakayahang magpasya. Bagamat may bahagi ang katawan o utak sa mga gawaing may kinalaman dito, ang kaluluwa pa rin ang talagang pinagmumulan nito. Kaya kung ang isang tao ay spiritually dead, para na rin siyang patay kahit buhay pa ang kanyang katawan. Kaya mahalaga na lagi tayong magbalik-loob sa Diyos para manatili sa ating kaluluwa ang buhay ng Diyos, o yung tinatawag nating grasya.
Joven said,
May 29, 2012 at 11:59 pm
tama bang hindi kumpisalin ng pari ang hindi kasal? paano pala kung lahat ng nagsisimba ay di kasal wala ba silang karapatan linisin yong kaluluwa nila?
vanillae said,
May 30, 2012 at 9:10 am
Lahat tayo ay may tungkuling panatilihing malinis ang ating kaluluwa. Ang bawat nagkukumpisal ay umaamin sa kanyang mga pagkakasala at nangangakong hindi na muling magkakasala ayon sa kanyang kakayahan at sa tulong ng Diyos.
Sa kaso ng mga taong hindi ikinasal at patuloy na nakikisama sa kanilang kapareha, ang pagkukumpisal ay magiging kalapastanganan sa Sakramento at sa Diyos, sa halip na makakabuti sa tao. Ito ay dahil lumalapit ka sa Diyos para humingi ng tawad pero wala kang balak magbalik-loob o magbago ng pamumuhay. Ito ay isang uri ng panlilinlang sa sarili at sa Diyos, bagamat alam natin na hindi maaaring malinlang ninuman ang Diyos.
Kung totoong sila ay nagbabalik-loob, kailangan nilang magpasyang talikuran ang buhay ng pagkakasala at ialay ang buhay sa paggawa ng tama at mabuti. Sa pagkakataong iyon, maaari na silang lumapit sa Sakramento ng Kumpisal at magsimula ng bagong buhay.
Joven said,
May 30, 2012 at 12:02 am
naniniwala ba kayo sa mga umaakyat ng mt. banahaw? katulad ko umaakyat ako pero nag rorosary kami dun? tingin kc ng marami pag umaakyat ng banahaw kulto daw, sabi nga bible hwag kang hahatol sa kapwa mo dahil kapag naghatol ka hinatulan mo rin sarili mo, para saken naniniwala ako na banal ang lugar na ito, mahirap ipaliwanag pero yon kasing nakapunta dun ang makakapag paliwanag kung totoo yong sinasabi ko salamat
vanillae said,
May 30, 2012 at 9:16 am
Kahit ano pa ang lugar, kung ito ay itinuturing mong banal, dapat itong magdulot sa’yo ng pagbabago ng pananaw at pamumuhay. Kahit aling lugar sa mundo, sa Pilipinas man o sa ibang bansa, ay maaari nating ituring na banal, maaaring dahil na rin sa kasaysayan nito. Halimbawa ay ang Jerusalem, ang Nazareth, ang Daan ng Krus o kahit aling mga pilgrimage place. Pero ang higit na mahalaga ay ang pagbabagong idinudulot nito sa buhay ng tao. Kung ikaw ay isang Katoliko, dapat matulungan ka nitong maging isang mabuting Katoliko na tapat sa lahat ng kanyang tungkulin sa lahat ng aspeto ng buhay. Pero kung inilalayo ka nito sa iyong pananampalataya, alam mong hindi ito nakakabuti. Kaya ikaw lang ang makapagsasabi kung mabuti ito o hindi.
Joven said,
May 31, 2012 at 12:21 am
ok kapatid, akoy sagradong santa iglesya apotolica romana (katoliko), tama ka dun sa sinabi mo nasa tao nga at kung paano ang patotoo sa sarili nya na banal ang lugar na ito,, magkasundo tayo kapatid isa rin kc akong pumunta bara baranggay upang ituro sa mga taong natutulog at nahuhumaling sa mga makamundong bagay wala na kasi silang alam gawin kundi ang mga materyal na bagay yon na ang kanilang ginagawang dios, kaya yon ang aming minimision ibalik ang pananampalataya ng mga nahihimbing sa pagkakatulog, salamat kahit papano nadudugtungan mo yong mga liwanag na dala dala ko, ang sabi nga napakalawak ng bukirin napakalawak ng aanihin subalit iilan lamang ang mga manggagawa kaya, kaya itong ginagawa namin itinutulak namin sila sa pag sisimba at pagkukumpisal sapagkat sabi ko kanila ang lahat ng mga bagay nakikita ay hindi madadala ninoman kaya ang pag ipunan nila ay ang kayamanan na hindi natutunaw pag sila ay namatay na.,
Joven said,
May 31, 2012 at 12:08 am
salamat at nadagdagan muli ang liwanag na aking dala dala kapatid,
maria jocelyn amper said,
July 1, 2012 at 2:15 pm
may 2 n po akong anak at ni hindi ko pa naranasan ang mangumpisal. Hindi naman po ako lumaking palasimba. Ngunit natatakot po ako sa magiging buhay ng mga anak ko. nais ko pong lumaki silang may takot sa diyos, nais ko po sanang maging bahagi ng buhay namin ang pagsisimba, Pgdadasal, pero hindi ko po alam kung saan at paano ko uumpisahan.
vanillae said,
July 1, 2012 at 4:01 pm
Mapalad kang magkaroon ng ganyang saloobin dahil iyan ay nagmumula sa Diyos.
Ang una mong dapat gawin ay siguruhing ikaw ay binyagang Katoliko. Kung sigurado ka dito, alamin mo ang parokyang nakakasakop sa tinitirhan nyo, at itanong mo sa opisina ng parokya kung may schedule ng Kumpisal o kung wala naman ay kailan pwede.
Sa kalagayan mo, ang higit na mahalaga ay ang magdasal ka bago gawin ang mga dapat mong gawin, at maging bukas ka sa kalooban ng Diyos. Hindi laging madali ang paggawa ng tama. Mas madalas ay may humahadlang sa mabubuti nating layunin. Kung anuman ang kalabasan ng lakad mo ay huwag mong aalisin sa isip mo ang napagdesisyunan mong gawin — iyon ay ang magbalik-loob sa Diyos sa pamamagitan ng Sakramento ng Kumpisal, at mamuhay ayon sa kalooban niya sa lahat ng araw ng buhay mo.
Mas mabuti kung makakausap mo agad ang kura paroko o sinumang pari na naroon para ipagbigay-alam sa kanya ang iyong kalagayan at intensyon. Ang mahalaga ay maging tapat ka sa kanya sa lahat ng bagay. Sabihin mong hindi mo alam kung paano magkumpisal, bagamat alam mo na kailangan mo itong gawin bilang pakikipagkasundo sa Diyos.
Tutulungan ka ng pari sa kung ano ang dapat mong gawin. Sabihin mong hindi ka sigurado kung ano ang iba mo pang nagawang pagkakamali maliban sa malalaking kasalanan tulad ng pagbalewala sa mga obligasyong pangrelihiyon, at isa na nga dun ang pagsisimba. Sikapin mong suriin ang sarili nang buong katapatan. Kung alam mo nang ang nagawa mo ay isang kasalanan o kamalian, huwag mo na itong bigyang-katwiran pa, dahil alam naman ng Diyos kung ano talaga ang mga ginagawa natin at kung ano ang kalagayan ng ating budhi. Ang hinihingi niya lang ay tunay na pagsisi at katapatan. Huwag mong iisipin na mayroong kasalanan na walang kapatawaran, gaano man ito kalaki, dahil walang anuman ang mas malaki pa sa Diyos. Kailangan mo lang magtiwala at buong puso at pasasalamat na tanggapin mo ang kanyang pagmamahal.
Pagkatapos mong magkumpisal ay magpasalamat ka sa Diyos, ayon na rin sa pagpapahalaga mo sa ibinigay niyang kapatawaran, biyaya, at pagmamahal sa iyo sa kabila ng iyong mga kahinaan at hindi pagsunod sa nakaraan mong buhay. Hingin mo ang lakas na kailangan mo para makapagsimula ng panibagong paglalakbay, hindi na pabalik sa dati mong daan, kundi pabalik sa Diyos.
Maging matatag ka sa paninindigan mo na gawin ang mabuti at tama sa lahat ng pagkakataon, at patuloy na ibubuhos ng Diyos ang lakas at biyaya na hinihingi ng iyong sitwasyon.
Sana ay makatulong nang kahit kaunti ang sagot kong ito. Nasa iyo ang pagpapala ng Diyos.
yral said,
August 27, 2012 at 8:35 am
Gusto ko po sana humingi ng payo sa inyo tungkol po dito sa matagal ng problemang pansarili ko po. Last year po ako huling nakapag-kumpisal sa pari noon din pong bago din kami ikasal ng misis ko, naikumpisal ko po yung matagal ko ng problemang pagtangkilik ko po lagi sa lahat ng uri ng malalaswa lalo na po sa internet kung kaya’t ito din po lagi ang pinagmumulan para makagawa po ako tulad ng masturbation. Sa pagkumpisal ko po na iyon sa pari, sinabihan nya po ako na huwag ko na pong bubuksan kahit kelan ang anumang mga porn sites sa internet at anumang uri ng mga babasahing malalaswa. May halos isang buwan din po akong nalayo sa anumang mga uri ng mga kalaswaan na nakagawian ko po dati matapos po akong makapagkumpisal sa pari at nang makasal din po kami sa simbahan ng misis ko. Ang akala ko po tuloy-tuloy na din pong malalayo ako sa ikinumpisal kong pagkakasala ko po na ganito pero bakit po unti-unti na naman po uli akong natukso at magpa-hanggang ngayon bumalik na naman po ako sa dati kong nakagawiang pagtangkilik na buksan at panoorin ang mga porn sites sa internet? Natutulala na lamang po ako sa isang tabi sa tuwing makakagawa po ako ng masturbation sa mga pagnood-nood ko sa porn sites. Naiisip ko na lamang po lagi at minsan nasasabi ko na lamang po sa isip ko at napapadasal na lamang po ako sa isip ko na sana po magtuloy-tuloy po yung paghilom po sa sarili ko ng Diyos dati sa problema kong ito sa sarili ko nang mangumpisal ako sa kanya last year. Nagawa ko naman po dati na sirain ang mga malalaswang dvd ko, pero nahihirapan na po ngyon ang kalooban ko at isip ko sa nangyayaring ito sa sarili ko. Gustung-gusto ko na pong tigilan po itong gawain kong ito kung magtutuloy-tuloy lang po sa yung katulad ng naranasan ko po matapos po akong makapag-kumpisal last year. Pero kulang po ang lakas ko para lubos na matigilan ko na po ito at malayo lagi sa tukso ng kalaswaan. Sana po matulungan po ninyo ako. Maraming salamat na lamang po!
Paul Lynn said,
September 7, 2012 at 12:44 pm
20 yrs old na po ako.. ngunit hindi pa po ako nakaranas magkomunyon.. ngayon po kailangan daw po muna mangumpisal. wala po ako alam kung anu anu ginagawa bago , during at katapusan ng pangungumpisal. hindi ko po alm kung ano ang mga dapat kong sabihin sa kumpisal. di ko din po alam mga dasal na dapat kong dasalin.sana po matulungan niyo ako. salamt po. mamayang gabi po ako nakaschedule para mangumpisal.
joven said,
September 18, 2012 at 12:21 pm
tanung ko lang po, bakit pinapayagan na tumanggap sa kamay ng hustia ang mga tao di naman ito ginagawa dati dipo ba makapangyarihan ang body of crist? alang karaptan tumanggap ang kamay bibig lang dapat?
randydc said,
October 4, 2012 at 3:07 pm
good pm. tanung ko lng paano po ba sabihin o ano po ba ang mga kasalanan na dapat ko ikumpisal sa araw ng aking kasal…tnx
jake said,
October 8, 2012 at 4:07 pm
salamat po sa munghahi
jovenblog said,
December 14, 2012 at 12:43 am
magandang araw po, ito base sa bibliya na aking nababasa at sa ibang liwanag: Paul: ang pangungumpisal ay batas ng dios at hindi basta basta hindi paniwalaan at dapat natin yan sundin bilang isang tagasunod nya, dahil nilikha tayo ng dios para sa kanya at tayo ang kanyang pinamamahalaan kayat obligado tayong sumunod kung ano ang kanyang mga utos, sapagkat nasusulat lucas: 13:3 kaya naglagay sya ng pamunasan – ibig sabihin ng pamunasan bago ka papasok sa tahanan o bahay kailngan mamunas para malinis kang papasok ganun din pagharap sa panginoon kailangan pagsisihan muna natin ang ating kasalanan dahil bawat sigundo bawat minuto nagkakasala ang tao, ngayon sa loob ng 20 years kamustahin mo yong kaluluwa mo kung syay malakas pa,? sa tingin ko mahina na dahil kung kumakain tayo ng 3 times sa isang araw umiinom ng 8 basong tubig o higit pa kailangan pakainin din naten ang ating kaluluwa ang pagkain ng kaluluwa ay ang espiritwal na gawain katulad ng pagsisimba, lalot higit pag sunod sa kanyang mga kalooban, balik tayo ang pag kukumpisal ay paghuhugas ng kasalanan: pagpasok mo pa lang sa confession room sabihin mo father basbasan mo po ako at akoy nagkasala tatanungin ka ng pari ano ang mga kasalanan mo.. pagtapos mong magsabi ang pari ang magbibigay ng dadasalin mo kung ano at ilan sapagkat sila ang nakakaalam kung anong uri na kasalanan ang nagawa natin kung ito bay napapabilang sa mga pinatawad na kasalanan o hindi pinatawad sapagkat may mga mortal sin., ayon after na ibigay sayo yong dadasalin mo gawin muna during the mass pwede ka ng mag communion at wag na wag tatanggap ng kamay dapat deritso sa bibig wala tayong karapatan humawak sila lang mga pari ang karapatan humawak nyan dahil tayoy makasalanan, sana nakatulong ito sayo…salamat
jovenblog said,
December 14, 2012 at 12:47 am
randy: normal na kumpisal din yan pagsasabi ng kasalanan maliit man o malaki kailngan sabihin naten yon at wag na ulit gagawin kapag naikumpisal na dahil ang sabi ng sperito dyn kapag ang kasalanan ay ikinumpisal na at ginawa ulit niloloko mo lang ang dios nun, at yon ang tinatawag na dasal na paulit ulit….sabi sa bibliya kapag ang isang tao na nagbago at nagsisi na subalit bumalik pa sa dating ginagawa wala ng haing natitira sa ikapagpapatawad ng kasalanan kunndi paghihntay na nakapangingilabot na apoy..
sheila said,
January 10, 2013 at 10:47 am
paano po ba ang tamang pangungumpisal..ano ano ang mga dapat gawin at ano ang mga dasal na dapat bigkasin
breaker03 said,
February 10, 2013 at 1:27 pm
bago po ako d2. at interesadong rin po ako sa site na ito. ako po ay katoliko . 18 . lalake. nagkasala po ako ng kabataan ako. sapagkat ako,y inosenete at kulang sa tamang pagpapatnuba,y . isa rin sa nawalan ng pag asa at mapusok. una hindi ako naniniwala tungkol sa pananampalataya at iba pa. hanggang xa nakaranas ng iba,t ibang kasalanang kakaiba. pangit po at punu ng pag sisi ang aking mga nagawa. mawa;an ng lakas na loob. hindi ko alam kung makakaya ko . pa. pero pa2loy po akong nag tutuklas ng talagang katotohan. ngayon ako,y nasa legal na edad na. pa2loy na nagbababago at marunong na ng pagkilala sa pananampalataya at iba pa. ang tanong ko po makasalanan ba talaga ako? at papano ko maipahayag ang kasalanan? parang nalilito po ako kung anu ang dapat kung gagawain. nag papalano po akung mangumpisal at magiging isang alagad ng simbahan. para mapalapit at mabayaran ang aking mga kamalian. .sana masagot po ito. humahangad ng kapayapaan loob , pagbabago at kabutihan.
salamat!!
vanillae said,
February 11, 2013 at 10:21 am
Lahat tayo ay makasalanan, walang tanong diyan. Ang kasalanan ng ating unang magulang ay nagdulot sa atin ng kahinaan na laging naglalagay sa atin sa bingit ng pagkakasala. Mahalagang makilala natin ang katotohanang ito, dahil tanging ang mga may sakit lamang ang humahanap ng manggagamot para sa kanilang sarili. If we’re not aware of our sinfulness and weakness, we will not feel the need for God and for a Savior. Ganun pa man, hindi mo kailangang dikdikin ang sarili mo at ipamukhang ikaw ay makasalanan. Sa relasyon natin sa Diyos, hindi ang pagiging makasalanan natin ang lagi nating dapat isaisip kundi ang walang hanggang awa na bumubuhos sa atin mula sa umaapaw na pag-ibig ng Diyos. Kung gusto mo ng kapayapaan ng kalooban, huwag mong husgahan ang sarili mo, tulad din ng pag-iwas mo na husgahan ang ibang tao. Kung nagkasala ka ngayon, bumangon ka kung saan ka nadapa. Isipin mong mahal ka ng Diyos hindi dahil karapat-dapat ka o dahil mas magaling ka sa iba o dahil nagagawa mo nang makaiwas sa kasalanan; mahal ka ng Diyos dahil siya ay pag-ibig. Wala siyang ibang magagawa kundi mahalin ka, banal ka man o makasalanan. Iwan mo ang mga akusasyon ng iyong pagkakasala at sa halip ay tingnan mo kung ano ang magagawa mong mabuti, dahil tayo ay nilikha para sa kabutihan. Kung hindi mo alam ang gagawin, patuloy mo pa rin hangarin at ipagdasal na makagawa ka ng kabutihan.
Mag-umpisa ka sa pamamagitan ng Kumpisal. Huwag ka nang magdalawang-isip kung kailan at kung paano. Pumunta ka sa kura paroko o sa sinumang pari na nasa simbahan, sabihin mong magkukumpisal ka pero hindi mo alam kung paano ka mag-uumpisa at kung ano ang mga dapat mong ipahayag. Ang mahalaga ay maging tapat ka sa sarili at sa Diyos.
Ang pagbabalik-loob mo sa Diyos ay hindi upang pagbayaran ang iyong mga kasalanan kundi upang tanggapin ang regalo ng Diyos. Binayaran na niya ang lahat ng pagkakasala mo sa nakaraan, sa kasalukuyan, at sa hinaharap. Ang kailangan mo na lang gawin ay buong-katapatang sumunod kay Jesus. Huwag mong kakaligtaang laging manalangin at magbasa ng Biblia para mas makilala mo ang Panginoong gusto mong mahalin at paglingkuran.
Jayronvan said,
March 19, 2013 at 9:29 pm
good evening po may mga questions po akong nais itanong
una po:ung na nanay ko po ay may dasal na latin ang sabi po nya ay banal daw po yun at mayroong ibatibat dasal depending sa gusto niyo po. ung kanya is a prayer para panggagamot tapos sabi pa po niya pag may hawak ka daw pong ganun is hindi ka yayaman .sabi din po niya ung mga pope daw po ay mayroon din niyon .totoo po ba yun??o kung meron pwede pu bang manhinge??
pangalawa, sabi po ng isang brother sa aming recollection pumasok daw po siya ng seminaryo para may magdasal sa kaluluwa ng mahal niya sa buhay.ang concern ko po about it pwede po bang ako nalng ang magdasal para sa mahal ko sa buhay.para kahit papano ay makasama ko sila sa next life ko
tnxx po in advance
vanillae said,
March 21, 2013 at 8:14 am
May mga dasal na ang intensyon ay humingi ng kagalingan, nasa Latin man o hindi. Hindi iyon tulad ng isang magic formula na dahil lang binigkas mo ay mangyayari na ang gusto mo. Ang panalangin ay pakikipag-usap sa isang personal na Diyos, at hindi lang basta pagtawag sa isang uri ng kapangyarihan. Walang kinalaman ang pagyaman sa paghawak ng kopya ng isang uri ng dasal. Ang pag-unlad ng tao ay nakadepende sa kanyang kakayahang makakita ng oportunidad, kumilos ng naaayon dito, at magtiwala sa Diyos.
Tungkol sa pagdadasal para sa mahal sa buhay, tungkulin ng bawat Cristiano, relihiyoso man o hindi, na ipagdasal ang lahat, lalo’t higit ang mga nasa pamunuan ng gobyerno at ng Simbahan, at ganun din ang ating mga mahal sa buhay. Hindi lang ito basta pwede, ito ay dapat mong gawin araw-araw.
Jayronvan said,
March 21, 2013 at 8:32 pm
ahh ganun po ba ask ku lng po kung ano pu ba yung iniisip kapag nagdadasal kahit ung sa inyo po.iniisip pwedeng visually or mentally
Thanks po__
vanillae said,
March 23, 2013 at 8:07 pm
Iba-iba ang kasanayan ng isip ng mga tao. Mayroong iba na nagdadasal na halos walang nakikitang imahe sa isip, habang ang pangkaraniwang mga tao ay mas madalas na may iba-ibang mga imaheng nabubuo sa isip habang nagdadasal. Hindi masyadong mahalaga kung ano ang nakikita mo, mas mahalaga kung saan naka-focus ang puso mo. Malimit ay nadidistract tayo ng imagination, lalo na kung tayo ay may mga pinagdaraanan o mga problema, pero ang kailangan mo lang gawin ay laging malumanay na ibalik ang sarili sa harapan ng Diyos. Hindi mo kailangang maging masyadong conscious sa kung ano ang dapat mong gawin. Damhin mo na kausap mo ang iyong Ama na wala sa malayo kundi nasa pinakamalalim na bahagi ng iyong sarili.
aileen castillo said,
March 30, 2013 at 9:38 pm
gud evening po..hingi po sana aq ng tulong isa din po aq sa gustong mangumpisal subalit dq din po alm kung paanu eto gagawin…marami na po aq nagwang kaslanan..at pinagccchan q po un…baka naman po mbbgyan nyo po aq ng advise tungkol dito sa prblma q 24 yrs old n po aq at 4 yrs na po kmi ng kasintahan q hangang sa nka pag abroad aq nangako n pakakasalan xa sa pagbabalik q..pero d pa po natuloy..marmi na xang naiitulong sakin pinansyal prblm.at nasa eda n 30 n xa..sa loob po ng 4 yrs dq po nrmdmn ang tunay n pagmmhal q sa knya..at ngaun po umiibig aq sa iba..alm ko po n npakalaking kasalanan eto k God para ipagpalit pa xa..ang tanung q po pwede pa po ba aq magpalit pa ng kasintahan.gayon mhal n mhal nya aq..at minsan nasasav q din n mahal q xa khit d 22o sa madaling salita npaasa q xa at naaawa aq gusto q n xang palitan dhl dq po xa totoong mahal…advise nmn po salmt po….
vanillae said,
April 2, 2013 at 5:20 pm
Huwag kang magdadalawang isip tungkol sa paglapit sa Sakramento ng Pakikipagkasundo. Habang pinatatagal mo ito ay lalo kang dadayain ng demonyo hanggang sa hindi mo na talaga alam kung paano ka magsisimula ng bagong buhay. Pumunta ka sa parokyang kinabibilangan mo, itanong mo sa opisina kung paano mo makakausap ang pari para makapagkumpisal ka. Kailangan mo lang maging spontaneous, sabihin mo sa pari na matagal ka nang hindi nakakapagkumpisal at hindi mo alam kung paano mo uumpisahan.
Tungkol sa pangako mong pagpapakasal, lagi mong tandaan na sa kahit ano pa mang dahilan, hindi magiging tama na paniwalain mong mahal mo ang isang tao kung hindi naman. At mas malaking kasalanan kung patuloy mo siyang paaasahin sa kabila ng pagkaunawa mong hindi ito tama. Ang kasal ay sumpaan sa pag-itan ng dalawang taong tunay na nagmamahalan, at ito ay ginagawa sa harap ng Diyos na nagsisilbing saksi at tagapagpatibay ng kasal. Ibig sabihin, kung ang tao ay magpapakasal sa hindi niya totoong mahal, hindi lang ang sarili niya at ang katipan niya ang kanyang linilinlang kundi pati ang Diyos na sumasaksi sa pagbibigay niya ng pangako.
Kailangan nating mabuhay sa katotohanan sa lahat ng pagkakataon. Anuman ang kailangan para magawa ito ay dapat mong gawin.
aileen castillo said,
April 2, 2013 at 7:42 pm
kinakailangan q po talagang manugumpisal..subalit etong puso q eh napakahina.hnd q po kyang tiicn ung bf q.n sa likod ng lahat eh tinulungan nya aq..isasakripisyo q po ang lahat..eto po eh npag icpan q n ng 2 days po..hnd q po yata kyang mbuhay ng my tao aq nasaktan ganun po aq khina..lalo po at ang taong eto eh ngbitaw n ng salita sakin mgpapakmty dw po xa..d po aq mkapaniwla pero panu nga po kung magawa nya un..kya dq xa maiwan…dhil natatakot po aq..
vanillae said,
April 5, 2013 at 5:31 pm
Ito ay matatawag na isang sitwasyong walang solusyon. Nangako ka nang may katapatan noon, pero ngayon ay hindi mo pwedeng tuparin nang hindi gumagawa ng kasinungalingan. May obligasyon kang tumupad sa lahat ng pangako, pero higit dito ang tungkulin mong mamuhay sa katotohanan. Kung ako ang nasa kalagayan mo, ganito ang gagawin ko: makikipaghiwalay ako sa kasalukuyan kong kasintahan, aaminin ko sa taong pinangakuan ko ng kasal kung ano ang nangyari; kung maintindihan niya at bigyan ako ng kalayaan sa pangako ko, mabuti, tapos na ang obligasyon ko. Hihingi ako ng paumanhin at tatapusin na ang lahat. Kung gusto ko man bayaran ang mga naitulong niya sa akin, saka ko na yun gagawin pag wala nang isyu ng emosyon. Pero kung hindi niya maunawaan at magsabi siyang magpapakamatay kung hihiwalayan ko siya, magiging signal yun sa akin na lalong hindi ko siya dapat pakasalan dahil magiging panghabambuhay na sandata niya ang banta ng pagpapakamatay, at gagamitin niya yun tuwing hindi niya nakukuha ang gusto niya sa akin. Iyon ay isang sign ng immaturity o hindi kahandaan ng isip at damdamin na pumasok sa buhay may-asawa.
Hindi mo maiiwasan na minsan ay may masaktan sa iyong mga desisyon. Halimbawa na lang ay may 20 lalaking nanliligaw sa’yo; either 19 sa kanila o lahat sila ay mabigo, malungkot o masaktan dahil sa iyong desisyon. Tulad ng sinabi ko, ito ay sitwasyong walang solusyon. Hindi mo pwedeng laging mangyari ang gusto mo na hindi makasakit dahil may mga desisyon na mangangahulugan ng kabiguan ng iba. Kung sasali ka sa isang laro at ayaw mong masaktan ang kalooban ng kalaro mo, magpapatalo ka. Hindi yun tamang gawin ng isang manlalaro dahil iyon ay panlilinlang sa mga nanonood, mga umaasa, at mga naniniwala sa’yo. Nakasalalay sa sarili ang pagtanggap ng anumang kabiguan. Hindi natin pwedeng iiwas ang sinuman sa kabiguan kung talagang hindi naman ito maiiwasan.
Muli, kailangan mong manindigan sa kung ano ang tama, hindi sa kung ano ang nararamdaman mo. Kung talagang gusto mo siyang pakasalan, kailangan mo muna siyang mahalin. Magiging habambuhay na parusa sa’yo ang magiging desisyon mo kung magpapakasal ka sa taong hindi mo mahal at wala kang balak na mahalin bilang asawa. Pero hindi lang ikaw ang magdurusa dito kundi pati ang taong ayaw mo sanang saktan. Hindi magiging tama ang isang desisyong mali. Kailangan mong mamuhay sa katotohanan–either love him or leave him.
aileen castillo said,
April 6, 2013 at 10:19 pm
marami pong salamat vanille s inyong binigay n advise eto po eh nkatulong sakin para malinawan ang aking kaicpan..marami din po ng advise skin n kya aq naaawa ay mahal q n din dw po..pero xempre para skin iba pa din ung awa s mahal…pero nito pong nkaraang arw nilinaw q po s knya ang 22o q pong nrrmdmn tulad ng mga nsav q po sa inyo..khit anu p pong layo ng kanila..pinunthan nya po aq..pero eto po ung tumatak s icp q..matututunan q din po xang mahalin…umiyak po xa sakin…wla n po aq mkktang lalake n tulad nya ibang mgmahal khit dq xa ganun kamahal..cguro po mamahalin q din xa ng 22o pagdting ng arw…salmt po sa inyo talaga..isang aral..n kelangan pag icpan munang mabuti bago mgsalita,,o bago gumawa ng hakbang..para d tayo nakakskit ng kpwa..at nung arw din pong un n pinuntahan nya q last day talagang cnv q n po s srili q n tatangapin q xa….ng wla ng pag aalinlangan ..tnkyu po….
teresa said,
April 8, 2013 at 4:11 pm
Ilan beses po ba dapat nangungumpisal sa loob ng isang taon?
vanillae said,
April 14, 2013 at 9:50 am
Ang minimum requirement ng Simbahan ay once a year, preferably during Lenten season. Pero kung bukod sa obligasyon ay praktikalidad at kabanalan ang isasaalang-alang, mas mabuti kung mas madalas magkukumpisal ang isang Katoliko, lalo na tuwing siya ay nakakagawa ng mabigat na kasalanan. Kung saan ka nadapa, doon ka babangon. Kung kailan ka nagkasala, matuwid lang na naisin mong makipagkasundo agad sa Diyos. Ang Kumpisal ay isang sakramento, kaya mas magiging bukas ka sa biyaya ng kabanalan na ibinubuhos ng Diyos kung mas madalas kang lalapit sa sakramentong ito.
jovenblog said,
April 16, 2013 at 2:42 pm
Tama, saka di tayo pwedeng tumanggap ng kabanal banalang katawan ni cristo (hustia) kung di tayo nakaka pangumpisal, dahil bawat sigundo o minu minuto nagkakasala ang tao, maliit man malaki pareho lang yon kasalanan, kaya importante ang pangungumpisal nababawsan ang ating kasalanan at kapag ang isang bagay ikinumpisal na wag na ulit gagawin dahil kapag ikinumpisal at ginawa ulit yon ang tinatawag na dasal na paulit ulit, at wala ng hain natitira sa ikapag papatawad sa kanilang kasalanan, ang katulad nitoy mga baboy patapos paliguan babalik at babalik sa lubluban..
JACQUELINE P LABRAGUE said,
April 19, 2013 at 8:02 pm
maraming salamat po nalinawan ako sa mga nabasa ko. kasi po ganoon din po ang aking mga katanungan .God Bless.
Nenelyn said,
April 23, 2013 at 10:10 am
Itatanong ko po sana kung pwede magpaschedule ng binyag sa bahay kasabay ng blessing ng bahay ng sabado?
vanillae said,
April 26, 2013 at 2:52 pm
Sa pangkaraniwang sirkumstansya, hindi ginagawa ang binyag sa bahay o saanman maliban sa loob ng simbahan. Maaari lamang itong pahintulutan kung talagang hinihingi ng pagkakataon, at hindi para lamang maging kumbenyente para sa magpapabinyag. Muli, ang pagbibinyag ay ginagawa sa loob ng simbahan.
mark said,
April 25, 2013 at 5:15 pm
pano po ba mangumpisal.
Ikakasal na ako sa may at kailangan kong manugmpisal sa pari. Kaso hindi pa ako nagkumpisal sa pari kahit kelan. pano po ba ang tamang gawin kapag nagkumpisal
salamat po.
vanillae said,
April 26, 2013 at 2:57 pm
Pakibasa po ang mga comment, naroon ang paraan kung paano dapat lumapit sa Sakramento ng Kumpisal.
rafael francisco said,
May 4, 2013 at 12:35 am
Nais ko lang po mag tanong kung ano po yung unang sasabihin sa pari bago mangumpisal?
vanillae said,
May 4, 2013 at 2:01 pm
Kapag nasa harap ka na ng pari, ang una mong bibigkasin ay, “Bless me, Father, for I have sinned,” o kaya ay “Basbasan mo po ako, Padre, dahil ako’y nagkasala.” Pagkatapos ay sabihin mo kung kailan ka huling nagkumpisal at kung ano ang mga nagawa mong kasalanan.
dhy said,
July 10, 2013 at 4:16 am
Hi po. 18 years old na po ako. Dating Iglesia Catholica National po ang relihiyon ko kung saan parehas lang po ang paniniwala nmin sa roman catholic maliban po sa pangungumpisal.. Hindi po kmi nangungumpisal sa pari, ang pangungumpisal po nmin ay dnidretso na nmin sa panginoon.. Ngunit mula po nung 10years old po ako lumipat kme dto sa manila kung saan wala pong I.C.N. at sa katolik na po ako nagsisimba.. Sa ngayon po ganap na akong katolika pero hanggang ngayon po di pa ako nkkapangumpisal dahil pumipigil sa akin noon ang dati kong paniniwala. Bilang ganap po na katolika gusto ko pong mangumpisal ngunit hindi ko po alam kong papaano ang proseso. Gusto ko pong ihingi mg tawad ang mga naging kasalanan ko, linisin ang loob ko at magsimulang ulit.. Sana po matulungan nyo po ako..
Maraming salamat po..
vanillae said,
July 10, 2013 at 1:41 pm
Suggest ko na gumawa ka ng isang general confession o pagkukumpisal ng lahat ng naaalala mong mga pagkakamali sa buong buhay mo, simula pagkabata hanggang ngayon. Ito ang magpapalaya sa’yo. Kailangan mo ng tulong ng isang mabuting pari para gawin ito. Magsabi ka sa opisina ng inyong parokya na gusto mong gumawa ng general confession, at itanong mo kung kaninong pari pwede at kung kailan. Ikwento mo sa pari ang sitwasyon mo para matulungan ka niyang makapagkumpisal sa tamang paraan, at matulungan ng gawaing ito ang iyong espiritwalidad.
joba said,
August 1, 2013 at 12:01 pm
good day, ang tanong ko po ay, pwede po bang mag komunyon ng hindi nakapagkumpisal during banal na misa…
vanillae said,
August 4, 2013 at 9:23 am
Kung alam mong mayroon kang nagawang mabigat na pagkakasala, at hindi mo pa ito naikukumpisal, hindi rin nararapat na tanggapin ang Panginoon sa Sakramento (Komunyon). Matuwid lamang at marapat na linisin natin ang ating tahanan (puso) bago natin patuluyin si Jesus.
“Kaya kung may kumain ng tinapay o uminom sa kalis ng Panginoon nang di nararapat, nagkakasala siya sa katawan at dugo ng Panginoon.
Kaya siyasatin ng tao ang kanyang sarili bago kumain ng tinapay at uminom sa kalis. Kung hindi, kinakain niya at iniinom ang kanyang sariling hatol sa di niya pagkilala sa Katawan” (1 Corinto 11:27-29).
Antonette Pacocha said,
October 3, 2013 at 7:21 pm
god bless to all people
lea b cordova said,
October 7, 2013 at 11:18 pm
ang haba but for god i will do all of it
mae said,
October 29, 2013 at 6:45 am
Hello po. 20 yrs old na po ako, pero hindi pa po ako nakakapag communion. Pwede pa po ba akong makapag communion? Ano po yung mga dapat kong gawin? Maraming salamat po.
vanillae said,
October 30, 2013 at 7:33 pm
Kailangan mo lang gumawa ng isang General Confession. Suriin mo ang naging buhay mo sa loob ng 20 taon at aminin mo sa sarili at sa Diyos ang mga nagawa mong kamalian. Humingi ka ng tulong sa Espiritu Santo at kay Maria na Ina ng Panginoon, at ating ina, para gabayan ka sa iyong pagsusuri, pagkilala sa mga kasalanan, pagsisisi, pagkukumpisal, at pasasalamat sa Diyos para sa pagkakataong mapatawad at makapagsimula ng bagong buhay. Pagkatapos noon, makakatanggap ka na ng Komunyon. Pagpalain ka nawa ng Panginoon.
mae said,
October 31, 2013 at 3:29 pm
Maraming salamat po.
Jessica said,
October 31, 2013 at 1:33 am
kasalanan po ba ang gumamit ng dildo? Katoliko pa ako at may asawa (kasal sa simbahan) may 2 anak. Happy naman kami ng Mr. ko but it gives me pleasure kapag may ganun. Masama po ba yun ?
vanillae said,
November 2, 2013 at 12:19 pm
I don’t think it is normal, kasi wala dapat ibang object ang nag-s-stimulate sa katawan ng tao kundi ang partner niya (wife/husband), person to person, hindi object to person. Ang pagamit ng ganitong mga bagay ay maituturing na masturbation. I would suggest that you try to become more passionate with your husband. Alam kong mahabang paglalakbay ang pagkakaroon ng panibagong pagtingin sa mga bagay pero hindi mo kailangang mainip o mawalan ng loob, makakarating ka rin. Just trust God our Father and Jesus Christ.
Jessica said,
November 2, 2013 at 2:17 pm
Tanong lang po ulit… since dito nag fall sa masturbation, can you specifically tell me kung sa bible or sa faith natin as catholic kung may sinasabing masama ang masturbation ? My husband is fully aware of this and he gives approval naman. Salamat po kung ma clarify nyo sa akin para ma clear ko ang mind ko, matagal ko na rin kasi itong pinag iisipan kung masama ba o hindi at maisama ko sa kumpisal just in case.
vanillae said,
November 3, 2013 at 11:03 am
Malalaman mong mabuti o masama ang isang gawa kung ito ay umaayon o lumalabag sa batas ng kalikasan. Ang pakikipagtalik ay isang gawaing itinatag ng Diyos sa loob ng kasal para sa paglikha (procreation) at pagkakaisa (union) na kinasasangkutan ng mag-asawa. Makikita mo sa disenyo ng katawan ng tao at sa layunin ng pagtatalik kung paano ito dapat gamitin. Ang masturbation ay hindi bahagi ng paglikha at hindi rin bahagi ng pagkakaisa. Sa katunayan, ito ay nakatutok sa pansariling kasiyahan.
By masturbation is to be understood the deliberate stimulation of the genital organs in order to derive sexual pleasure. “Both the Magisterium of the Church, in the course of a constant tradition, and the moral sense of the faithful have been in no doubt and have firmly maintained that masturbation is an intrinsically and gravely disordered action.” “The deliberate use of the sexual faculty, for whatever reason, outside of marriage is essentially contrary to its purpose.” For here sexual pleasure is sought outside of “the sexual relationship which is demanded by the moral order and in which the total meaning of mutual self-giving and human procreation in the context of true love is achieved.” (Catechism of the Catholic Church 2352)
maria salvacion said,
November 1, 2013 at 10:42 pm
Hellow poh. Ako poh ay naghahanap sa google kung paano mangumpisal sa Dyos dahil sa dame na ng kasalanan ko. Nabasa ko po ang ilan comment ng mga kagaya ko at nabasa ko din poh ang mgakasagutan o comment nyo sa kanila,madami poh ako nakalap na impormasyon ukol sa mga katanungan ko tungkol sa kumpisal. Madami poh ako natutunan dahil dito. Kaya ko poh gustong mangumpisal dahil sa maniwala’t kau o hindi , napanaginipan ko poh na nangungumpisal ako sa 1 pari, siguro yun na ang sign para mangumpisal ako at mabawasan ang bigat at kasalanan sa dibdib ko.yun lang poh.salamat.
Rhea said,
November 30, 2013 at 3:47 pm
Magandang araw po sa inyo! Bago lang po ako sa site na ito. Nakita ko lang po ito dhl gusto ko po magkaroon ng idea tungkol sa pangungumpisal.. 20y/o na po ako at never pa po ako nakakaranas mangumpisal. Nakagawa po ako ng malaking kasalanan at gusto ko po hingin ang kapatawaran ng panginoon.. Ano po ba dpt ko gawin?
vanillae said,
December 1, 2013 at 12:26 pm
Hi, Rhea. Pakibasa mo rin ang mga reply ko sa thread para sa karagdagang impormasyon.
Ang una mong kailangang gawin ay maging determinadong piliin at gawin ang tama at mabuti. Isa sa mga iyon ay ang pagkukumpisal at pagsisikap na hindi na muling bumalik sa dating kalagayan. Hingin mo ang awa ng Diyos para tulungan ka niyang magawa ang dapat mong gawin.
Lumapit ka sa parish priest o sa sinumang pari na nasa iyong parokya. Sabihin mo sa kanya nang deretsahan na gusto mong magkumpisal pero hindi mo pa nagawa yun kahit isang beses noong nakaraan. Kadalasan, kailangan mong sa opisina magpa-appointment na makipagkita sa parish priest, pero kung malalapitan mo siya pagkatapos ng Misa, mas mabuti.
Hindi mo kailangang magpakapormal sa pagkilos o sa pakikipag-usap (basta tama lang), ang mahalaga ay maging natural, at ibukas mo ang iyong kalooban sa pag-amin ng mga nagawa mong pagkakamali, at dapat din na maging bukas ka sa kapatawarang iniaalok ng Diyos.
Sana ay nakatulong ito sa’yo.
Rhea said,
December 1, 2013 at 1:43 pm
Salamat vanillae,. Gagawin ko ang mga sinabi mo..
Rhea said,
December 1, 2013 at 8:35 pm
Magandang gabi po. Ako po si Rhea at gusto ko ibahagi sa inyo ang aking kwento..
Ako po ay 20y/o, graduating na po ng college. Nitong kalagitnaan po ng October ay nalaman ko na buntis ako. Sobra akong nadismaya sa sarili ko. Ibang tao ang nagbabayad ng tuition ko at todo kayod ang tatay ko sa pamamasada ng tricycle para lang may ipangbaon ako at ipangbili ng pangangailangan ko sa school. Isa pa ay isang buwan na kaming hiwalay ng lalaking nakabuntis sa akin bago ko malaman na buntis pala ako. Ipinaalam ko sa nanay ko ang aking kalagayan. Nagalit ang nanay ko. Nasasaktan ako na makitang umiiyak at galit na galit ang nanay ko dahil sa problemang idinulot ko kaya nagpasya akong ipalaglag ang bata. Sinuportahan ng nanay ko ang aking desisyon. Hindi ito nalaman ng tatay ko. Sinadya namin na hindi ipaalam ito dahil alam ko na itatakwil ako ng tatay ko at wala akong malalapitan na kahit sino. Halos isang buwan akong uminom ng mga herbal na pampalaglag, nagtatalon mula sa mataas na lugar at nagbuhat ng mabibigat para lang makunan ako pero wala itong nagawa. Hanggang sa dumating ang ika-25 ng Nobyembre nitong taon lamang. Noong araw na iyon ay nagpasya na akong bumili ng abortion pill. Ginamit ko iyon ng ika-26 ng Nobyembre, alas kwatro ng madaling araw.. Makalipas ang 8oras, lumabas ang bata.. Buo na ang 3buwan na anak ko.. Nung nakita ko sya, napaiyak ako.. Kinausap ko pa sya at ang sabi ko, “anak, patawarin mo ako kung hindi man lang kita nabigyan ng pagkakataon na mabuhay..” naawa ako sa anak ko na walang kamalay malay ngunit huli na ang lahat. Lumabas na siya sa aking sinapupunan. Habang ibinabaon ko sa lupa ang anak ko, nanalangin ako. “Lord, alam ko po na napakalaking kasalanan itong ginawa ko. Hindi ko manlang po nabigyan ng pagkakataon na mabuhay ang anak ko. Lord kung may parurusahan man kayo, ako na lang po.. Wag na po yung mga taong tumulong sa akin.. Lord, gabayan nyo po ang anak ko..” .
Gusto ko talagang hingin ang kapatawaran ng Diyos sa kasalanang ginawa ko,. Napakalaking kasalanan nito at gusto kong mapanatag ang aking kalooban sa pamamagitan ng pagkumpisal nito.. Gusto kong makamit ang kapatawaran ng Panginoon..
vanillae said,
December 15, 2013 at 11:46 pm
Salamat sa pagbabahagi mo ng iyong kwento, Rhea. Ang panalangin ko lang ay buksan ng Diyos ang puso mo para sa isang bagong bukas. Alam natin na ang aborsyon ay simbigat, kung hindi man mas mabigat, sa pagkitil sa buhay ng isang inosenteng tao, dahil ang sanggol ay tao rin mula pa man sa sinapupunan, sa oras na siya ay ipinaglihi. Pero ang nakaraan ay tapos na. Ayaw man nating magkasala, pero ang nagawa na ay nagawa na. Hindi pangkaraniwan ang trato ng Simbahan sa salang pagpapalaglag. Ang pari ay nangangailangan ng isang espesyal na pahintulot para magawad ng kapatawaran sa gumawa nito. Ang mahalaga ay agad mo itong ipaalam sa iyong kura paroko (parish priest) para matulungan ka niyang magdasal at magbawas ng pasanin.
Kung sakaling nakapagkumpisal ka na, iminungkahi kong maghanap ka ng makakatulong sa iyong buhay espiritwal. Maaaring kang pumili at makipagkasundo sa isa sa mga parii ng inyong parokya. Hindi mabuti para sa isang tao ang maglakbay nang mag-isa. Kung may masasalihan kang komunidad sa simbahan na regular na nagbabahaginan ng Salita ng Diyos at ng kanilang mga personal na karanasan, magiging malaking tulong din ito sa’yo.
lhyn said,
December 13, 2013 at 10:14 pm
paki ans.po ung tanung ko asahan ko po salamat poh.
lhyn said,
December 14, 2013 at 9:14 pm
tanx po sa sagot nyo.GODBLESS
lhyn said,
December 14, 2013 at 9:24 pm
hi rhea nbasa ko story po napaiyak pa nga ako hbng binabasa ko.bkit mo hinyahang manaig syo ang takot.naawa lng ako dun sa baby mo kya ng comment ako kc wala nmn cyng kslanan.humingi k ng tawad sa PANGINOON at ipakita na ikaw ay nagsisisi sa ginwa mo advice ko lng syo kung sakali man na may dumating na problema sa buhay mo at spalagay mong npakabigat eto ang isipin mo hndi ibi2gay syo ang problema ng hindi mo kaya kc sa 22o lng yan kc ang motto ko sa buhay ko kya nais k lng ipayo syo at lagi mong isipin na anjn lagi ang ating PANGINOON para gabayn ka.GODBLESS
yanie said,
January 6, 2014 at 3:06 pm
Maari nyo po bang ipost ang tagalog version ng pormulang ginagamit ng Pari sa absolusyon na sa Ingles ay “God the father of mercies…” maraming salamat po.
eric said,
February 25, 2014 at 5:02 am
ginoo maari ko rin po bang malaman kung ang parada ng itim na nazareno ay parte rin po ba ng gawain pang kristyano hindi bat di naman kailangan na masaktan para lang sa biyaya o milagro kasi ayon sa pag kakaobserba ko maraming nasasaktan kung minsa nga may mga na mamatay pa tuloy na kakalungkot isipin yung mga kapatid nating kristyano na papahamak…
vanillae said,
February 25, 2014 at 7:48 pm
Ang prusisyon ng itim na Nazareno ay isang espesyal na debosyon. Ibig sabihin, ito ay linalahukan lamang ng mga naniniwalang ang gawaing ito ang nagpapanatiling masigla o dinamiko ng kanilang pananalig kay Jesus. Hindi ito katulad ng Rosaryo at Divine Mercy Chaplet na iniengganyong gawin ng lahat ng mga mananampalataya.
Ito ay lokal na debosyon. Ibig sabihin ay nagmula ito sa isang lugar, pinahintulutan ng pamunuan ng Simbahan, at nananatili sa lugar na pinagmulan nito at sa ilan pang mga piling lugar tulad ng Quiapo sa Pilipinas.
Hindi kailangang magkasakitan sa ganitong gawain, pero katulad ng ibang gawain, relihiyoso man o sekular, kapag masyadong marami ang kalahok at nangangailangan ng bilis ng pagkilos, mayroon talagang nagkakasakitan dahil sa siksikan. Nagkataon lang na ito ay gawaing may kinalaman sa relihiyon kaya napipintasan nang husto kapag may nangyaring hindi maganda.
Kung susuriin mo ang Juan 5:1-9, makikita mong may gawaing relihiyoso din ang mga Judio kung saan nag-uunahan ang mga may sakit na makarating sa tubig para gumaling. Hindi natin pwedeng hatulan na ito ay isang walang kwentang gawain o hindi nagmula sa Diyos. Ang totoo, ito ay may bisa at naaayon sa kalooban ng Diyos.
Kung mayroon man magagawa ang mga pari sa Quiapo Church, ito ay aralan ang mga tao tungkol sa tunay na layunin ng gawaing ito, at dapat maging mas maingat ang lahat para sa kapakanan ng sarili at ng kapwa.
jen said,
March 3, 2014 at 12:04 pm
ang laki po ng nagawa ko kasalanan at nahihiya po ako mangumpisal dahil nakikita ng pare ang aking mukha. ano po ba dapat ko gawin?
vanillae said,
March 3, 2014 at 9:26 pm
Hi Jen,
Hayaan mong i-share ko sa’yo ang sinabi ng Santo Papa, Francis tungkol dyan kamakailan lang.
“Even embarrassment is good. It’s healthy to have a bit of shame… it does us good, because it makes us more humble.”
“Don’t be afraid of confession. When someone is in line for confession he feels all these things – even shame – but then, when he finishes confessing, he leaves (feeling) free, great, beautiful, forgiven, clean, happy.”
“The sacrament of reconciliation is a sacrament of healing,”
Natural lang na makaramdam tayo ng hiya sa pagkukumpisal dahil nakikilala natin ang kamalian sa ating mga ginawa. Mabuting tanda ang pagkakaroon ng ganitong hiya.
Pero, tulad ng sinabi ng Santo Papa, hindi tayo dapat matakot sa Kumpisal, dahil ito ay sakramento ng kagalingan. Ang pagkapahiya ng ating sarili ay tumutulong sa atin na magkaroon ng kababaang-loob. Dito natin higit na makikitang kailangan natin si Jesus; hindi tayo pwedeng magmalaki kaninuman na tayo ay mas magaling o mas mabuti sa iba. Ang Sakramento ng Kumpisal ang nagpapaalala sa atin na tayong lahat ay nangangailangan ng pagpapatawad.
Sa harap ng Diyos, tayong lahat ay makasalanan, maging ang pari na pagkukumpisalan mo. Pero dahil kay Jesus, tayong lahat din na mga nagkukumpisal — kasama ang mga pari — ay nagiging banal sa paningin ng Diyos.
Huwag kang mag-alala na baka maalala ng pari ang mga kasalanan mo tuwing magkikita kayo. Obligado ang mga pari na ikalas sa sinumang penitente (nagkukumpisal) ang kanyang mga kasalanan. Ibig sabihin ay dapat mawala sa isip ng pari kung sino ang nagkumpisal ng ano. Isa pa, hindi talaga matatandaan ng pari ang lahat ng tao at lahat ng kanilang mga kasalanan.
Again, don’t be afraid of Confession. It will set you free.
mayen said,
September 16, 2014 at 11:57 pm
May tanung lang po ako master paanu po un kasi kilangan ng mga anak ko ang baptismal sa skul nla eh wl po akong pinaghahawakan kasi nasa probinsya pa po eh nkatira na po kami sa maynila pwd po ba magpabinyag ulit?sana po mabigyan nio po ako ng advice salamat po
vanillae said,
September 22, 2014 at 11:09 am
Isang beses lang pwedeng gawin ang Binyag kung paanong isang beses lang din isinisilang ang tao. Sa pamamagitan ng Binyag ay nagiging bahagi tayo ng Katawan ni Cristo at inaampon ng Diyos Ama sa pamamagitan ng kanyang nag-iisang Anak. Ang muling pagpapabinyag ay pagpapahayag ng hindi paniniwala sa totoong epekto ng Sakramento, at magiging kasalanan ito laban kay Cristo sa halip na magdadala sa kabanalan.
Kung may kamag-anak ka sa probinsya na pwedeng mag-request sa parish office ng kopya ng baptismal certificate, ipakiusap mo na lang na ipadala nila sa iyo.
rhona said,
September 17, 2014 at 3:24 pm
tnong q lng po if sa isang taon po b ilng beses pwd mgkumpisal ang isang katoliko.
vanillae said,
September 22, 2014 at 10:43 am
Obligado ang isang Katoliko na magkumpisal isang beses man lang sa loob ng isang taon. Pero kung nauunawaan natin kung para saan ang mga Sakramento, sasamantalahin natin ang pakinabang ng mga dakilang regalong ito.
jovenblog said,
September 25, 2014 at 2:39 pm
Tandaan natin bawat minuto, oras araw araw, nagkakasala tayo dahil ang isip ng tao sobrang malikot kaya 1 beses o dalawang beses ang kumpisal buwan buwan depende sa kasalanan nagagawa natin, wag natin isara ang isip sa ganitong practice dahil anytime pwede tayong kunin ng dios panu kung di tayo malinis? tandaan natin maliit man o malaking kasalanan pareho lang yan, kaya dapat laging handa ang ating kaluluwa sa pagharap sa dios
Edelyn said,
October 15, 2014 at 7:19 pm
Magandang gabi po, gusto ko lang po na malaman kung bakit po hindi pwede mangumpisal sa pari ang hindi kasal sa simbahan? Gusto ko po kasing maunawaan. Matagal ko na po kasing gusto na magkumpisal pero dahil hindi ko alam kung pano, hindi ko po nagawa sa mahabang panahon pero ngayong hapon po pagkatapos kong mag Novena ay nagkalakas ako ng lob magkumpisal pero nun malaman po ng pari na sa huwes lng ako kasal at hindi pa kasal sa simbahan ay hindi pa daw ako pwede mangumpisal. Nalungkot po ako. Salamat po.
vanillae said,
October 16, 2014 at 9:38 am
Ikinalulungkot kong marinig ang karanasan mo. Mas maganda sana kung sa oras mismo na iyon ay natanong mo ang kausap mong pari.
Ang sinumang Katolikong kumikilala sa kanyang kasalanan, nagsisi, at nagbabalik-loob sa Diyos ay maaari at dapat na magkumpisal. Kaya lang, hindi magiging makatotohanan ang paglapit sa Sakramento ng pakikipagkasundo kung ang sitwasyon ng tao ay nagtutulak pa rin sa kanya sa pagkakasala. Ang sibil na kasal ay hindi kinikilala ng Simbahan bilang Cristiano o binasbasan ng Diyos. Ibig sabihin, sa paningin ng Diyos, nakikisama ka pa rin sa hindi mo asawa, at alam nating kung ganun ang kalagayan ng isang tao, siya ay nagkakasala — yun ay kung nakikisama siya bilang asawa.
Iminumungkahi kong magpakasal kayo sa Simbahan para maging kalugod-lugod sa mata ng Diyos ang inyong pagsasama (bilang mag-asawa) at maging lubos ang iyong pakikipagkasundo. Alam kong buong puso ang pagnanais mong makipag-ayos sa Diyos kaya iminumungkahi kong gawin mo agad ang nararapat.
Sana ay nakatulong ako sa’yo.
jocelyn espaldon said,
December 16, 2014 at 6:55 pm
Magandang araw po sa inyo. May tanong lang po ako. Pano ko po ba malalaman kung ako ba ay nakapag patawad na sa taong nagkasala sa akiin? Dahil sa isip ko, sinasabi na wala na sa akin yun, pero sa puso ko, meron pa rin akong sakit na nararamdaman para sa taong iyon. Lubhang nahihirapan ako makalimutan ang ginawa ng taong iyon sa akin, although marami rin naman syang naitulong sa akin. Kaya parang may nag ho hold sa akin na patawarin sya pero meron din naman nag sasabi sa loob ko na sinaktan ako ng taong iyon. In short, bitterness is still there but how can i cope up with it ? Confused. Joyce
vanillae said,
December 17, 2014 at 8:54 am
Good day, Joyce!
Your desire to forgive is a sign that God is working in you. Hindi mo kailangang pilitin na mawala ang sakit; ang mas mahalaga ay ang kagustuhan mong magpatawad. Ang Diyos na ang bahalang magpahilom sa mga sugat.
Hindi mo mai-expect na maging instant o mabilisan ang pagkawala ng sakit na nararamdaman mo, dahil sa puso mo ay mayroon pa rin mga dahilan para maniwalang dapat kang ma-offend. Ang pinakasiguradong tanda na lubos ka nang nagpatawad ay kapag wala nang anumang kapaitan. Posibleng maging panghabambuhay ang lungkot na mararamdaman mo tungkol sa mga pangyayari, pero natural lang ito at hindi masama. Ang kailangan lang mawala ay ang galit o sama ng loob sa taong nagkasala sa’yo. Pero tulad ng sinabi ko, hindi ito dapat madalian o sapilitan.
Mawawala lang nang lubusan ang kapaitan kapag naunawaan mo na ang kalagayan ng (mga) nakagawa ng mali sa’yo. Mauunawaan mo lang sila kapag naunawaan mo na rin ang sarili mo.
I suggest that you follow me on FB to get some dose of motivation. http://www.facebook.com/leeonweb Or you may send me the details of your story through a private message.
Ren said,
October 31, 2014 at 9:17 pm
Magandang gabi po vanillae….nais ko lamang pong magshare. Napakalaki po ng aking pagkakasala sa Diyos. Ako po ay nagbuntis na hindi nalalaman ng aking mga magulang at mga ktrabaho sa loob ng 2 bwan ay pinalaglag ko po ang baby ko… Wala ng sasakit sa nararamdaman ko…. Kahapon po ay naglakas loob akong nangumpisal ngunit ang sabi ng pari ay hindi pa ako handa at di pa karapatdapat….binigyan po ako ng mga dapat gawin at sa loob ng ika-30 araw ay pinababalik po ng pari upang muling mangumpisal sa kanya. hindi po maalis sa akin ang pangamba at alalahanin na bka di ako mapatawad ng Diyos sa aking kasalanang ngawa. Hanggang ngaun po ay di matahimik ang aking konsensya…
vanillae said,
December 20, 2014 at 12:01 am
Ren, lahat ng humihingi ng tawad sa Diyos ay pinatatawad niya. Hindi mo pa man nagagawa ang pagkakasala, nakahanda ka na niyang patawarin. Alalahanin mong namatay si Cristo para sa iyong kapatawaran. Kung ginawa niya ito para sa iyo, walang dahilan para mag-alinlangan kang patatawarin ka niya.
Ang ipinapagawa sa’yo ng pari ay para sa ikabubuti mo; marahil ay para ihanda ang puso mo at madala sa tunay at lubos na pagsisisi sa nagawa mong pagkakamali. Ibinigay ng Diyos mismo ang buhay niya sa’yo, wala siyang hindi gagawin para sa ikabubuti mo. Gaano man kalaki ang kasalanan mo, higit na mas malaki pa rin ang awa at pag-ibig ng Diyos.
Sana ay maibalita mo sa akin kung nakarating ka sa takdang araw at kung nagawa mo ang mga pinagagawa sa’yo.
Amasula Perla said,
November 18, 2014 at 12:54 pm
ano po ba yung mga tatlong dasal sa kumpisal kasi po yung anak ko po ay mag pi-first communion
jessie sarsoza said,
November 24, 2014 at 2:58 pm
mam/sir tanung ko lang po kasi matagal na po kasi akung hindi nakapag kumpisal bago po ba magsalita ang pare anu po ba sasabihin ko sa kanya o sa pare plzzZ answer::::::
vanillae said,
December 9, 2014 at 6:36 am
Pakibalikan po ang comment sa itaas: https://sicar.wordpress.com/?page_id=20?replytocom=1623#comment-517
mark john lutena said,
January 21, 2015 at 9:50 pm
Ako po hnd pa po ako naka pag kumpisal po hnd ko po alm kung pano at anu ang mga gagawin po
vanillae said,
January 24, 2015 at 11:25 pm
Mark John, pakibasa ang mga response sa itaas para may idea ka kung anong dapat gawin para makapaghanda sa pagkukumpisal.
josh said,
March 9, 2015 at 4:52 pm
Ako po ay hindi katoliko, ngunit isang tagasunod at mangingibig ni Jesu Cristo. Ako po ay lider sa aming kristiyanong komunidad. Ngunit ako po ay nangangambang dahil sa aking kahinaan, na hanggang sa ngayon ay tumatalo sa akin sa aking pakikipagtunggali dito, ay tuluyan akong mapalayo sa kalooban ng Ama, at tuluyang masira ang mga buhay na ipinagkatiwala sa akin ng Diyos. Nais kong magkumpisal o kaya ay makatanggap ng “pastoral counseling” mula sa isang paring katoliko, dahil sa kahihiyan na kumuha ng tulong sa mga kakilala at ka-manggagawa ko sa aming komunidad-iglesia. Gusto ko pong makalaya sa tanikala na gumagapos sa aking mga kamay upang malayang magampanan ang gawain na ipinagkatiwala sa akin ni Cristo. Ako po ay naniniwala sa iisang pangkalahatang iglesia ni Jesus, at may malaking paggalang sa simbahang Romanong Katoliko. Ako po ba ay tatanggapin ba sa isang parokyang malapit sa aming lugar upang mangumpisal? At paano ko po ito maaaring gawin? Ako po ay taga lungsod Quezon. Maraming salamat po, mga kaalagad.
vanillae said,
March 16, 2015 at 12:38 am
Nagagalak akong marinig, Kapatid, na nararamdaman mo ang pangangailangan na maikumpisal ang inaakala mong nagawa mong mga kasalanan. Kung ikaw ay binyagan sa Simbahang Katoliko, bagamat ngayon ay dumadalo sa ibang denominasyon, maaari kang lumapit sa pastor (parish priest) o sa ibang pari ng parokya na sumasakop sa lugar nyo para ibukas sa kanya ang sitwasyon mo. Nawa’y matagpuan mo ang tulong na kailangan mo ngayon. Kung kailangan mo ng makakausap tungkol dito, pwede kang mag-send ng message sa akin. http://www.facebook.com/leeonweb
Pagpalain ka nawa ng ating Panginoon!
edith said,
March 21, 2015 at 4:59 pm
hi po ako po ay 16 y/o at d pa po ako nakakapag kmpisal .. gsto ko na sana pong mag kumpisal kaso d ko po alam ang gagawin? at natatakot po ako na baka d ko alam ang prayers na ipasasambit sa akin
help po… pls kasi nababahala na po ako… thank you and Godbless
vanillae said,
March 21, 2015 at 5:24 pm
Kapatid, unawain mo at laging tandaan na ang Diyos ay hindi mapaghanap. Ang hinihingi niya lang ay ang sinseridad ng puso at totoong pagbabalik-loob. Hindi niya tinitingnan kung ano ang hindi mo alam o kung sa anong dasal ka magkakamali. Kahit ano pa ang personalidad o temperamento ng paring lalapitan mo, hindi noon nababago ang katotohanan na buong pagmamahal kang hinihintay ng Panginoon na lumapit sa kanya sa sakramento ng Kumpisal sa pamamagitan ng kanyang ministro — ang pari.
Kung talagang wala kang idea kung paano mo gagawin ang mga nabasa mong gabay sa pagkukumpisal, hindi mo kailangang ma-stress nang husto dahil doon. Paglapit mo sa pari, deretsahan mong sabihin na hindi ka pa nakakapagkumpisal at hindi mo alam kung paano. Siya ang maggagabay sa’yo sa proseso.
edith said,
March 21, 2015 at 5:49 pm
maraming salamat po sa inyong payo.. nakatulong po talaga kyo saaking nararamdaman
RR said,
July 20, 2015 at 2:11 am
good day po sainiong lahay ako po ay 21yrs old, hindi pa po ako nag ffirst communion, nahihiya na po ako sa sarili ko, paano po ba ang proseso? maaari po bang agad agad ako mag fist communion o may panahon ng communion? gaano po ba ito katagal? maraming salamat po at Godbless
vanillae said,
July 20, 2015 at 5:00 pm
Hello RR!
Kailangan mo lang magsabi sa pari o sa opisina ng parokya na hindi ka pa nakakapag-first communion at gusto mong dumaan sa kung anumang proseso ang kailangan.
grace said,
September 11, 2015 at 2:46 pm
hi po pnu po pag nagkumpisal pde po b hbng nagkukumpisal bnbsa ung mga dasal s iang papel
vanillae said,
September 16, 2015 at 7:56 am
Hindi mo magagawa nang sabay ang pagkukumpisal at ang pagbabasa ng mga dasal, pero pag oras na ng pagdadasal (halimbawa ay Act of Contrition), pwede mo yun basahin.
Jan Marc B. Bumanglag said,
October 20, 2015 at 12:52 am
Ako ay makasalang tao 19 gulang na sa mundo ako po ay nag sisisi sa mga kasalanan ko sa isip sali at sa gawa gusto ko pong mangumpisal . Hindi po kasi ako nag 1st communion at sabi ng aking ina ako ay mangumpisal . Pano po ba ang aking gagawin ? Gusto ko po mag bago alam ko ito ang daan para mag bago tulungan nyo po ako salamat !
vanillae said,
October 21, 2015 at 12:04 pm
Magandang araw sa’yo, Jan Marc!
Nakikipag-usap sa’yo ang Diyos sa pamamagitan ng iyong konsensya kaya nagkakaroon ka ng paghahangad na magbalik-loob. Kung binyagang Katoliko ka, sikapin mong makausap ang iyong parish priest o sinumang pari sa inyong parokya. Kung may parish office, magtanong ka lang dun kung anong schedule ng Confession o kung sinong pari ang pwede mong makausap. Pag nakausap mo ang pari sa oras din na iyon o sa ibang araw, ibuhos mo lang ang laman ng isip at puso mo. Hindi mo kailangang magpakapormal, mas mahalaga ang pagiging totoo. Sabihin mo sa pari ang sitwasyon mo, na wala kang idea kung paano mangungumpisal. Ipakiusap mong gabayan ka niya dahil yun ang una mong paglapit sa sakramento.
Sa lahat ng gagawin mo, hingin mo ang tulong ng Espiritu Santo, ang pagbabantay ng iyong anghel, at ang pangangalaga ng Inang Maria.
Abans Thunder said,
December 14, 2015 at 9:01 pm
good pm po
pwede po bang magkumpisal through online po o text?
vanillae said,
December 17, 2015 at 10:10 am
Napaka-convenient ng kumpisal online, pero sa kasalukuyang batas ng Simbahan, hindi yun pwedeng gawin at sa tingin ko ay hindi yun mangyayari kahit sa hinaharap. May espesyal na disenyo ang tao, at mapapakinabangan lang ang kapunuan ng mga sakramento kung gagawin ito nang personal o harapan.
Jhunjei said,
December 17, 2015 at 6:13 am
Share ko lang po ang naging karanasan ko sa panaginip.
Noong December 14, 2015 alas 2:00 na ng madaling araw ako nakatulog.
Pagkatapos kong mag laro sa cellphone, natulog na ako. Ilang minuto palang nakalipas hndi ako mapalagay sa nararamdaman ko para bang akong gising pero hndi ko kaya eh dilat mata ko. Ibang iba sa mga normal na pag tulog ko.
Ng bigla ko nalang nakita ang maliwanag na KAHARIAN maliwanag na maliwanag, ni hndi ko kaya eh dilat mata ko sa subrang silaw ng kaharian.Malayo ako sa kaharian na un pero tanaw na tanaw ko ang nag kikinang na mga gusali.
May napansin akong isang tao sa gilid ng kaharian, mahaba ang balbas at naka puti ito, nagsasalita ito at sinasabi sa akin ang mga pangalan ng mga gusali na PUTI na may halong GINTO. Hndi ko matandaan ang lahat ng sinabi nya. Buong Buo ang pandinig ko sa boses nya.
Ang pinaka huli ang tinuro nya ang TURI na pinaka Malaki sa lahat…pag katapos nun ay sinabi nyang matulog na ako..
Bigla ako nagising 6:00am na palauhaw na uhaw ako…naligo at nag bihis na rin ako para pumunta na sa trabaho…
Hangang ngayon iniisip ko parin kung imahenasyon ko lang ba un o panaginip? O sadyang pinabisita ako ng panginoon para sabihin sa mga tao na HANDA na ang KAHARIAN para sa mga ANAK nya, pero hndi pa handa ang mga tao!
Kung anu man ang meaning ng panaginip ko, sana mag bigay daan ito para sa pagbabago, marahil nalalapit na ang paghuhukom. BUKAS? Makalawa?
Hndi ko alam kung may maniniwala sa aking karanasan…
margaret nikita said,
December 23, 2015 at 7:48 pm
magandang gabi po, pede ko po bang malaman kung sa pangungumpisal po ba kailangan po talaga maging specific po pagdating po sa pagsasabi na po ng kasalanan?
vanillae said,
December 24, 2015 at 5:12 am
Magandang araw sa’yo, Margaret.
Mahalagang maging malinaw sa pagpapahayag ng mga kasalanan dahil tumutulong ito sa nagkukumpisal na maging matapat at mababang-loob, at tumutulong din sa pari para magabayan nang wasto ang penitente. Sa pamamagitan ng sakramento, ang pari ay nagsisilbing manggagamot ng kaluluwa kaya, tulad sa pagkonsulta natin sa mga doktor ng katawan, kailangan nating ipahayag sa pinakamalinaw na paraang makakaya natin ang ating kondisyon.
KC said,
February 14, 2016 at 9:43 am
Magandang araw po, di ko po alam kung paano magsisimula, hihingi po sana ako ng payo, isa po ako sa pinaka makasalanang tao sa mundo, at gustong gusto ko po talagang mangumpisal, araw araw ko pong pinag sisisihan ang mga nagawa kong kasalanan at araw araw din akong humihingi ng tawad sa Diyos pero alam kong kulang pa yun, ang parang nararamdaman ko po na gusto ng Panginoong Diyos na pra matanggap ko ng lubusan ang kapatawaran niya e kailangan ko po talaga dumaan sa sakramento ng kumpisal.. pero hindi ko po alam kung makakaya ko sabihin sa pari ang mga kasalanan ko, natatakot ako na baka di niya ako patawarin lalo na sa mga mortal sins na nagawa ko, natatakot po talaga ako, pero maypart ng self ko ang nagsasabing kailangan ko yung gawin para sa panginoon.. paano ko kaya malalabana ang takot na yun, paano kya ako mgkakaroon ng lakas ng loob po sa mga takot na baka magalit sakin ang pari at d nia ako patawarin, natatakot po ako.. 😦
vanillae said,
February 14, 2016 at 10:38 am
Magandang araw sa’yo KC. Mas madalas, ang takot ay bunga ng kawalang-kasiguruhan. Natatakot ka dahil hindi mo alam kung ano ang totoo o kung ano ang pwedeng mangyyari. Ang katotohanan ang magpapalaya sa’yo. Lagi tayong makakaramdam ng takot sa buhay na ito, pero kapag naging buo ang paniniwala mo sa isang katotohanan, pinapalakas nito ang loob mo. Dapat mong intindihin at laging alalahanin na bago ka pa man nagkasala, ang Diyos ay nakahanda nang magpatawad sa’yo. Hinihintay niya lagi tayong lumapit nang may pagsisisi at hindi niya tayo kailanman itataboy. Walang anumang kasalanan ang mas malaki kaysa sa awa at pag-ibig ng Panginoon. Ang kasalanan ng pinakamasamang tao sa mundo ay isang patak lang ng maitim na tinta kung ikukumpara sa karagatan ng awa ng Diyos. Ang tanging pagkakamaling hindi maipapatawad sa tao ay yung kasalanang ayaw niyang ipatawad sa sasrili niya. Ang pagdududa sa kakayahan ng Diyos na magmahal ng isang makasalanan ay paghamak sa kanyang awa.
Ang Sakramento ng Kumpisal at ang pari ay instrumento ng pagpapatawad ng Diyos. Walang dahilan para hindi ipagkaloob ang kapatawaran sa isang taong nagbabalik-loob. Pero kailangan mong patunayan sa sarili mo at sa Diyos na nakahanda ka talagang tumanggap ng pagpapatawad. May mga kaso na kailangan munang ipagpaliban ang sakramental na kapatawaran pero hindi ibig sabihin ay tinatalikuran ka na ng Simbahan at ng Diyos. Ibig sabihin lang nito ay kailangan mo munang alisin ang sarili sa sitwasyon ng patuloy na pagkakasala o kaya naman ay mayroon kang ibang kailangan gawin para matulungan ang espiritwal mong kalagayan (spiritual discipline).
Alam mo nang makasalanan ka at alam mo kung ano ang mga kasalanan mo, hindi mo na ito kailangang pakatitigan. Sa halip, tumingin ka sa kabutihan, awa, at pagmamahal ng Diyos. Ito ang isipin at pasalamatan mo sa lahat ng oras. Kapag natanim ito sa puso mo, mas kasasabikan mo ang paglapit sa Sakramento ng Kumpisal. Huwag kang tumingin sa laki ng kasalanan mo, tumingin sa laki ng pag-ibig sa’yo ng Diyos. Huwag mong pangunahan ang paghatol ng pari, ang mas mahalaga ay kung ano ang nasa puso mo dahil doon nakatingin ang Diyos.
Higit sa lahat, lagi kang magdasal nang may pasasalamat sa kabutihan ng Diyos, at lagi mong hingin ang paggabay ng Espiritu Santo sa lahat ng ginagawa mo, lalo na tungkol sa kagustuhan mong lumapit sa Sakramento. Hingin mo rin ang pangangalaga ni Maria bilang ina. Naiintindihan mo man o hindi, siya ay tunay nating ina at may kinalaman siya sa bawat pangyayari sa buhay natin.
KC said,
February 15, 2016 at 6:20 pm
Maraming salamat po sa pagtugon, nakakaluwag po ng kalooban ang malaman na gusto tlga ako patawarin ng diyos. At Lubos ako nagpapasalamat sa knya dahil alam ko pong sa kabila ng mga maling disisyon ko at ksalanan sa nakaraan ay lagi p rin nia ko pinapaalalaanan at inaanyayaang magbalik Loob.. ang totoo po ay gusto ko pa pong makilala ang ating panginoon.. napapaiyak at nalulungkot po ako pag naaalala at naiisip ko ang mga bagay na ginawa nia para sakin pero masama pa ang binalik ko sa kania.. kaya mula po sa puso ko nagsisisi tlga ako.. may gusto pa po pla ako itanong, may kinalaman po ba ang pag deklara ng year of mercy ni pope franciss sa kumpisal? nka paskil po kc yun sa simbahan nmin,.? Thankyou po ng marami,
vanillae said,
February 15, 2016 at 10:31 pm
Ang Year of Mercy ay may espesyal na kaugnayan sa Sakramento ng Kumpisal. Ang totoo, iyon talaga ang binibigyang-diin sa espesyal na taong ito. Tinatawag ng Simbahan ang lahat sa pagbabalik-loob sa Diyos, at ipinaalala nito sa mga mananampalataya ang papel ng Sakramento. Ang Sakramento ng Pakikipagkasundo ay isang institusyon na nagpapahayag ng walang-hanggang awa ng Diyos. Tinanggap na natin ang kapatawaran at nilinis na tayo noong tayo ay binyagan, pero kilala tayo ng Diyos bago pa man niya tayo nilikha, kaya pinagdusahan ni Cristo pati ang magagawa pa lang nating mga kasalanan sa hinaharap para mapatawad sa atin ito ng kanyang Ama at ating Ama. Pinatawad na niya tayo bago pa man tayo nagkasala, kailangan lang natin magbalik-loob nang may buong katapatan. Sa pamamagitan ng Taon ng Awa, binibigyan tayo ng Simbahan ng lakas ng loob sa pamamagitan ng pagpapahayag sa atin ng katotohanang walang dapat ikatakot dahil sa Sakramento ng Kumpisal, walang ibang naghihintay sa atin kundi ang Diyos mismo. Ang pinagkasalahan ay siya pang naghihintay para tayong nagkasala ay lumapit at mapatawad. Kung ikukumpara sa ating mga tao, kulang na lang ay tumakbo tayo palayo o itaboy natin palayo ang mga nakasakit sa atin, pero ang Diyos ay naghihintay; nananabik na tayo ay mayakap muli at mabigyan ng bagong buhay, walang katapusang bagong simula hanggang sa tayo ay maging ganap at tuluyang makapiling niya sa langit.
Kung tama ang pagkaalala ko, dalawang beses sa isang buwan nagkukumpisal si Pope Francis. Yun ang isang susi sa kabanalan niya. Kung lagi nating sasamantalahin ang mga biyaya ng lahat ng sakramentong pwede nating tanggapin, mabilis tayong uunlad sa kabanalan at magiging mas masaya ang buhay natin, hindi dahil makukuha natin ang lahat ng bagay na gusto natin sa mundo, kundi dahil magagawa na nating makawala sa kadena ng mundo — kasakiman, kahalayan, inggit, katakawan, galit, at ang walang katapusang listahan ng kasalanang umaalipin sa atin araw-araw.
Isasama kita sa panalangin ko, at sana ay alalahanin mo rin ako sa panalangin mo.
marry grace benigla said,
February 20, 2016 at 9:57 pm
Born again po kasi ako bata palang ako lumipat na ko sa catholic lahat po kami . Kaso di papo ako binyag dun pero na kumpisal ako na di tapos tinanong ko po yun sa siter na nag tuturo samin minsan poy nag uusap kami may mga ako tungol sa dyos ng madaming po ang tanong ko sa ” sister binyag po kasi ako born again pero lipat na po ako sa catholic pero di pa po ako binyag pero po naka kumpisal na ko” tanong ko kay sister isang araw bumalik sya sabi nya po ” tutulungan kita pag pumayag mga magulang mo ipabinyag ka lumapit ka sakin kakausapin ko si pader na daw bahala kasi lahat ng sinabi ko kinikwento ko sa kanya . Ilang beses kana ba nag kumpisal?” Tanong ni sister
“Isang beses po pero di po tuloy kasi di pa ko binyag” sagot ko po kay sister ” ok lang yan sabi sakin ni pader kasi di mo pa alam basta wag mo uulitin paalam ka sa mama mo kami na ni pader bahala sabinyag mo” “sige po sister maraming salamat” nung tinanong ko si mama nagalit sya kung ano ano daw sinsabi ko di mahalaga . Ewan ko po ba. Si mama napakabait sweet mapag bigay maalalanin di madamot masipag di namamalo lahat pero pag dating sa binyag nagagalit po sya . Pag di po ko nabinyagan kasalan po ba yun?
vanillae said,
February 20, 2016 at 10:42 pm
Magandang araw, Mary Grace!
Kasalanan ba ang hindi mabinyagan? Pag naiintindihan mo na nang husto ang kahulugan ng binyag at ang kalooban ng Diyos, ikaw mismo ang makakasagot sa tanong mo. Sa edad mo ngayon, at mukha namang nakakagawa ka na ng sarili mong mga desisyon, may obligasyon ka, bilang nakarinig ng Mabuting Balita, na gumawa ng hakbang para ikaw ay mabinyagan. Iyon ay dahil ang binyag ang niloob ng Diyos na maging ordinaryong paraan ng pagbabalik-loob sa Diyos. “Inililigtas kayo ng bautismo sa pamamagitan ng muling pagkabuhay ni Jesu-Cristo” (1 Pedro 3:21). May mga taong hindi nabibinyagan dahil hindi nakarating sa kanila ang mga aral ni Cristo, pero sa atin na mga nakarinig ng tungkol sa pagliligtas ng Diyos, tungkulin natin na siguruhing tayo ay mababautismuhan.
Pero bago ang lahat, kailangan mong masiguro na hindi ka pa talaga nabinyagan sa paraang katanggap-tanggap. Kung dati kang nasa Born Again Movement at nabinyagan ka doon, kailangan mong ipaalam sa kausap mong pari kung paano ginawa ang pagbibinyag. Ginamit ba doon ang Trinitarian formula na nagsasabing, “Binibinyagan kita sa ngalan ng Ama, at ng Anak, at ng Espiritu Santo”? Dahil kung oo, posibleng hindi mo na kailangan magpabinyag pa ulit. Depende yun sa magiging hatol ng pari. Pangalawa, sikapin mong unawaing mabuti ang kahalagahan ng binyag para maibahagi mo rin ito sa pamilya mo sa mas maayos na paraan. Hanggat maaari, mas maganda kung may kusang pagpayag ang nanay mo sa desisyon mong magpabinyag, pero kung talagang inaakala mong mahirap yun mangyari, nasa tamang gulang ka naman para magdesisyon mag-isa tungkol sa pananampalataya mo.
Kung may mga tanong ka at may maitutulong ako para mas maunawaan mo kung ano ang papel ng binyag sa buhay ng mga gustong sumunod kay Cristo, pwede kang mag-iwan ng private message sa http://facebook.com/leeonweb.
Arnel said,
January 16, 2017 at 5:19 pm
Ahmm tanong ko lang po
Kapag mangumpisal po ba tau ay kailangan po ba talagang sabihin kung kailan ang huling date Kung kailan nangumpisal?
At pwede po ba pa advise Kung ano ang tama(in order) na pamamaraan ng pagkumpisal ?Kc po dati ako ay seminarista nung simula nung pinaalis ako sa seminaryo halos d ko na matandaan lahat ng alam ko tungkol sa pagdasal hehe thank you po
vanillae said,
January 17, 2017 at 9:18 pm
Magandang araw, Arnel.
Na-curious naman ako kung saang seminaryo ka nag-aral at mukhang hindi bumaon sa puso mo ang pagdarasal.
Sa English, ang una mong sasabihin sa pari ay, “Bless me, Father, for I have sinned.” Sa puso mo, parang ang sinasabi mo ay, “Nasugatan po ako at tulungan nyo akong gumaling.” Because sin is spiritual illness that needs healing from God the the Sacrament of Reconciliation. Ang susunond mong sasabihin ay kung kailan ka huling nagkumpisal, kahit tantsa lang. “Ito po ang aking mga kasalanan,” at sasabihin mo isa-isa, yung totoong pangalan ng kasalanan, kung ilang beses mo ginawa, at yung sirkumstansya. Anumang impormasyon na sa palagay mo ay makakadagdag sa kaseryosohan ng isang kasalanan, kailangan mo yung sabihin. Pag nasabi mo nang lahat, kakausapin ka ng pari at bibigyan ka ng payo para hindi ka na ulit magkasala, at bibigyan ka ng penance. Pagkatapos ay babasabasan ka niya at pahahayuin. Magpasalamat ka sa Santisima Trinidad para sa kapatawaran at kagalingan na tinanggp mo, at gawin mo agad ang penance na ibinigay sa’yo.
Sana ay makatulong ito sa’yo.
Jocelyn said,
August 1, 2020 at 3:47 pm
Pwede po ako mangungumpisal saan po pwede..salamat po
vanillae said,
September 12, 2020 at 6:00 pm
Pwede mong itanong sa opisina ng parish nyo kung may schedule ng Confession o kung kailan pwedeng magkumpisal.
Jessa Marie said,
December 14, 2020 at 6:25 pm
Mangungumpisal po ako sa darating na linggo, ngunit nag aalangan po ako sa isang kasalanang naikumpisal ko na dati, hindi ko po alam kung dapat ko pa bang ikumpisal iyon dahil nakaapekto iyon sa kasalukuyang pamumuhay ng pamilya ko. Ano po kaya ang dapat kong gawin?
vanillae said,
December 15, 2020 at 10:58 am
Laging may espiritwal na pakinabang sa pagkukumpisal kahit ng mga dati nang naikumpisal. Pero wag mong iisiping baka hindi pa naipatawad ang isang kasalanan kung matapat mo itong ikinumpisal. Kung kailangan mo ng payo tungkol sa isang partikular na sitwasyon, maghanap ka ng isang pari o isang matapat na Katoliko na makakapagbigay ng gabay o kalinawan sa sitwasyon mo.
Jessa Marie said,
December 16, 2020 at 2:03 am
Marami pong salamat sa sagot.
John Robert said,
December 20, 2020 at 8:24 pm
Gusto kopo mag kumpisal ng kasalanan ko Pwede po ba dito? Madami po akong kasalanan na di na kumpisal, ngayon na gising nako sa katotohanan at madami na pala akong kasalanan🙏😔 sana mapansin po
MaDina said,
December 6, 2021 at 9:39 am
Mag kaiba po ba ang counseling sa confession? Kasi pag naka usap mo na ang pari at sinabi mo na ang bumabagabag sa yo, para na ring confession dipo ba? Kaya lang, after ng counseling umalis ako ng walang basbas niya. Ibig sabihin hindi absuelto ang kasalanan ko? Ni walang pormal na confession rites, basta nag kwento lang ako sa kanya hanggang sa nabanggit na mga kasalanan. Paano po kaya iyon? Uulitin ko uli ang confession ko?
vanillae said,
May 8, 2022 at 11:39 pm
Kailangan mong ipaalam ang intensyon mong magkumpisal.
aida madlangsakay said,
November 21, 2022 at 7:42 am
mayroon po bang kumoisal online kasi nandito sa saudi gusto ko mangumpisal d p po ako nakakkumpisal mulat sapul.sana po matulungan nyo po ako kung pano makamit ang pangungumpisal.
Joana said,
August 3, 2023 at 3:31 pm
Magandang umaga po.Joana po,para kasing araw araw po ako nagkakaron ng kasalanan gawa po ng tao sa paligid ko.okay lang po ba na mangumpisal ako kahit araw araw po?salamat po
vanillae said,
August 5, 2023 at 11:50 am
Magandang araw sa iyo. Totoo na lahat tayo ay nagkakasala araw-araw. Pero hindi natin kailangang magkumpisal tuwing nagiging aware tayo sa ating mga kasalanan. Narito ang ilang bagay na maaari mong isaalang-alang kapag nagdedesisyon ka kung kailangan mo bang magkumpisal at kailan:
1. Nagkasala ka ba ng mabigat (mortal na kasalanan)? Sikapin mong makapagkumpisal agad.
2. Gusto mo bang magkaroon ng regular na schedule ng pagkukumpisal, tulad ng every two months, every first Saturday of the month, every two weeks, etc.? Pag-aralan mo kung anong araw at gaano kadalas na pagkukumpisal ang sa palagay mo ay praktikal at makakatulong sa iyo.
Kung sa tingin mo ay palagi kang nagkakasala ng mabigat, mas mabuting suriin at hanapan mo ng solusyon ang sitwasyon mo kaysa magkumpisal nang paulit-ulit.